شماره دادنامه : 140331390003138526
تاریخ:1403/12/25
شاکی : محمد مهدی زاهدی
طرف شکایت : سازمان امور مالیاتی کشور دفتر حقوقی سازمان امور مالیاتی
موضوع شکایت و خواسته: ابطال بند 2 بخشنامه شماره 200-1400-16مورخ 1400/03/08 و بند 5 بخشنامه شماره 200-1401-29 مورخ 1401/07/23
شاکی دادخواستی به طرفیت سازمان امور مالیاتی کشور دفتر حقوقی سازمان امور مالیاتی به خواسته ابطال بند 2 بخشنامه شماره 200-1400-16مورخ 1400/03/08 و بند 5 بخشنامه شماره 200-1401-29مورخ 1401/07/23 به دیوان عدالت اداری تقدیم کرده که به هیأت عمومی ارجاع شده است متن مقرره مورد شکایت به قرار زیر می باشد:
-1 مقرره1400/03/08
بند -2 در مواردی که مودی استحقاق برخورداری بیش از یک معافیت بخشودگی یا تخفیف در نرخ مالیاتی را دارد و با رعایت بخشنامه شماره 200/96/35 مورخ 1396/03/03
-2مقرره مورخ 1401/07/23
-5 در مواردی که مودی امکان استفاده بیش از یک معافیت بخشودگی یا تخفیف در نرخ مالیاتی را دارد را می باشد که هر نرخ موضوع بند (ن) تبصره فوق الذکر )بند ت تبصره 6 قانون بودجه سال 1401) می بایست با رعایت مفاد بخشنامه .شماره 200/96/35 مورخ 96/03/03 اعمال شود.
دلایل شاکی برای ابطال مقرره مورد شکایت :
با عنایت به اینکه بر طبق صراحت مفاد بند (ق) تبصره (6) قانون بودجه سال 1400 و بند (ن) تبصره 6 قانون بودجه سال 1401 و بند (2) تبصره 6 قانون بودجه سال 1402 بخشودگی مقرر در نرخ مالیات موضوع ماده 105 قانون مالیاتهای مستقیم اشخاص حقوقی دارای پروانه بهره برداری از وزارتخانه های ذیربط در فعالیتهای تولیدی، علاوه بر سایر معافیتها و بخشودگی ها و شوق های قانونی اشخاص مذکور است و اینکه در صورتیکه 201-7 مورخ 1395/12/08 شورای عالی مالیات مبنی بر رعایت )سایر مقررات( هیچ تصریحی به مستثنی بودن مفاد تبصره 7 ماده 105 قانون مالیاتهای مستقیم در نحوه اعمال تخفیف نرخ موضوع بند (ق) تبصره 6 قانون بودجه سال 1400 و بند (ن) تبصره 6 قانون بودجه سال 1401 بعمل نیاورده است. اینکه در بخشنامه های مورد شکایت در موقع تسلیم اظهار نامه مالیاتی بصورت الکترونیکی مانع از اعمال همزمان تخفیف و بخشودگیهای مالیاتی موضوع بندهای فوق الذکر از قوانین بودجه سالهای 1400 و 1401 موجب تبعیض ناروا و مطالبه مالیات مضاعف از مودیان گردیده که علاوه بر مغایرت با اصل پنجاه و یکم قانون اساسی و بندهای 9 و 4 اصل سوم و وصل بیستم تا آن قانون و مغایر تبصره قانونی بودجه در سالهای 1400 و 1401 و نیز مغایر با شرع انور و قاعده لاضرر میباشد و در پایان ابطال بندهای مورد شکایت از تاریخ صدور مطرح شده است.
مدافعات طرف شکایت:
-1 بند 2 بخشنامه شماره 200/1400/16 مورخ 1400/03/08 که موضوع خواسته اول شاکی برای ابطال است قبلا در طی رسیدگی به شکایت مشابه در هیأت تخصصی مالیاتی بانکی دیوان عدالت اداری بشرح رأی قطعیت یافته شماره 1390 و 1391 مورخ 1400/12/14 رأی به رد شکایت صادر شده و شکایت فعلی مشمول ماده 85 قانون دیوان عدالت اداری است.
-2 در خصوص درخواست ابطال بند 5 بخشنامه شماره 200/1401/39 مورخ 1401/03/27 سازمان امور مالیاتی در راستای نحوه اجرای صحیح حکم مندرج در بند (ن) تبصره 6 قانون بودجه سال 1401 ناظر به کاهش نرخ مالیات موضوع ماده 105 قانون مالیاتهای مستقیم و با عنایت به قوانین و مقررات مالیاتهای حاکم مقرر گردیده در مواردی که مودی امکان استفاده بیش از یک معافیت، بخشودگی یا تخفیف در نرخ مالیاتی را دارد کاهش نرخ مالیات بایستی با رعایت بخشنامه 200/96/35 مورخ 1396/03/03 اعمال شود. مفاد بخشنامه 200/96/35 مورخ 1396/03/03 به موجب دادنامه شماره 10109 مورخ 1397/04/31 مورد تایید هیأت تخصصی مالیاتی بانکی قرار گرفته است. به موجب این دادنامه رأی اکثریت اعضای شورای عالی مالیاتی در صورتجلسه شماره 201-7 مورخ 135/05/12 چنانچه به موجب قوانین و مقررات در فرایند اعمال معافیت 4 و بخشودگیها، مودی استحقاق چندین معافیت و بخشودگی را دارد، نحوه اعمال بدین صورت خواهد بود که معافیت یا تخفیف که معافیت یا تخفیف قبلی اعمال شده مورد نظر قرار می گیرد و تخفیف یا معافیت بعدی برخالص نرخ یا مالیات متعلقه پس از کسر معافیت بخشودگی یا تخفیف قبلی اعمال می شود نه اینکه به ترتیب موارد معافیت مالیاتی پیش بینی شده در مواد قانونی، از نرخ مالیات مربوطه کسر گردد. این فرآیند منطبق با دادنامه هیأت تخصصی و منطبق با مبانی و اصول صحیح تشخیص و مبانی حسابداری و عادلانه است زیرا همانطور که اعمال مالیات مضاعف پذیرفته نیست اعطای امتیازات مضاعف مانند معافیت نیز مبتنی بر مبانی حقوق مالیاتی نمی باشد. لذا رد شکایت شاکی مورد استدعاست.
پرونده کلاسه 0300104/هـ ت در جلسه مورخ 1403/12/05 هیأت تخصصی مالیاتی بانکی با حضور قضات عضو هیأت مورد بررسی واقع که راجع به بند (5) بخشنامه شماره 200/1401/29 مورخ 1401/07/23 موضوع شکایت با لحاظ نظر اتفاقی حاضرین با استعانت از خداوند متعال به شرح ذیل مبادرت به انشاء رأی می نماید:
رأی هیأت تخصصی مالیاتی بانکی دیوان عدالت اداری
شاکی نسبت به مفاد بند (5) بخشنامه شماره 200/1401/29 مورخ 1401/07/23 که مقرر می دارد در مواردی که مودی امکان استفاده بیش از یک معافیت، بخشودگی یا تخفیف در نرخ مالیاتی را دارا می باشد، کاهش نرخ موضوع بند (ن) تبصره فوق الذکر می بایست با رعایت مفاد بخشنامه شماره 200/96/35 مورخ 1396/03/03 اعمال شود و از آنجایی که بند (ن) تبصره 6 قانون بودجه سال 1401 کل کشور راجع به کاهش نرخ مالیات موضوع ماده 105 قانون مالیاتهای مستقیم می باشد و مفاد بخشنامه مذکور در بند معترض عنه )بخشنامه شماره 200/96/35 مورخ 1396/03/03) نیز مورد ابطال واقع نشده است و در این مقرره به اعمال مفاد قانون و بخشنامه ای که حیات حقوقی و اجرایی دارد اشاره می نماید و از سویی دیگر در آرای سابق الصدور این هیأت تخصصی، معیار در اعمال مشوق ها و معافیت های متعدد مالیاتی به صراحت بیان شده است از جمله دادنامه شماره 1391 – 1390 مورخ 1400/12/14 که هر مشوق یا معافیت یا ترجیح مالیاتی پس از کسر مشوق سابق و بر باقی مانده مالیات متعلقه یا درآمد مشمول مالیات )حسب مورد( اعمال می شود و این دیدگاه منطبق بر قانون بوده و مغایرتی با قوانین ندارد فلذا به استناد بند ب ماده 84 از قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1402 رأی به رد شکایت صادر می نماید رأی یادشده ظرف بیست روز پس از صدور قابل اعتراض از ناحیه ریاست معزز دیوان عدالت اداری یا ده نفر از قضات گرانقدر دیوان عدالت اداری می باشد.
محمد علی برومند زاده
رئیس هیأت تخصصی مالیاتی بانکی دیوان عدالت اداری
شماره سند: 140331390003138526
کد سند: م/105//
وضعیت سند: معتبر
امضا کننده: رئیس هیات تخصصی مالیاتی، بانکی دیوان عدالت اداری (محمدعلی برومندزاده)