کفالت

  • خانه
  • واژه نامه پایگاه دانش
  • کفالت

کفالت، از اصطلاحات علم حقوق بوده و به معنای عقدی است که به موجب آن انسان متعهد شود که هر وقت طلبکار بدهکار را خواست به دست او بدهد و به کسی که اینطور متعهد می‌شود کفیل میگویند. عقد کفالت یک عقد تبعی است که به رضای کفیل و مکفول‌له‌ واقع می‌شود. از جمله موارد برائت کفیل، معرفی به موقع کفیل، حضور به موقع مکفول، برائت ذمه مکفول، انصراف مکفول‌له از تعهد کفیل، انتقال حق مکفول‌له و فوت مکفول است.

کفالت در لغت مشتق از کفل و به معنای به عهده گرفتن می‌باشد. در اصطلاح حقوقی نیز عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین در مقابل دیگری احضار شخص ثالثی را تعهد می‌کند. به شخص متعهد کفیل و به متعهد‌له مکفول‌له‌ و به شخص ثالث مکفول گفته می‌شود.