نسبت بدهی بلندمدت به ارزش ویژه یکی از نسبت‌های اهرمی بوده و شاخصی برای سنجش توان شرکت در پرداخت بدهی‌های بلندمدت است. بدهی‌هایی که موعد پرداخت آن‌ها از یک سال بیشتر است بلند مدت محسوب می‌شوند.
این نسبت از فرمول بدهی‌های بلندمدت تقسیم بر حقوق صاحبان سهام قابل محاسبه است. یکی از کاربردهای مهم این نسبت، مشخص شدن ظرفیت دریافت وام برای شرکت است. هر قدر اين نسبت كوچک‌تر باشد، ریسک مالی شرکت کمتر و در نتیجه امکان اخذ وام برای شرکت بیشتر خواهد بود.