مصدومیت‌های مالیاتی (چالش‌های صنف)

۱. نفرین “تک‌سایز” (The Broken Run Curse)

شما یک کارتن ۱۲ تایی کتانی می‌خرید. سایزهای ۴۱ تا ۴۳ در هفته اول فروش می‌رود (با سود خوب). سایزهای ۳۷، ۳۸، ۴۵ و ۴۶ ماهها در انبار می‌مانند.

خطر: ممیز در پایان سال موجودی انبار را می‌بیند و برای آن ۴ جفت باقیمانده، همان حاشیه سودی را لحاظ می‌کند که برای سایزهای پرفروش لحاظ کرده. در حالی که شما مجبورید آنها را در حراجی به قیمت خرید رد کنید.

۲. تله‌ی “های‌کپی” (High Copy Paradox)

بازار ایران پر از کتانی‌های “طرح نایک/آدیداس” است. قیمت خرید این‌ها ۱۰ دلار است، اما ظاهرشان شبیه جنس ۲۰۰ دلاری است.

چالش: اگر در فاکتور فروش بنویسید “کتانی نایک جردن”، ممیز قیمت جهانی آن را چک می‌کند و شما را به “کم‌اظهاری فروش” متهم می‌کند (چرا جنس ۱۰ میلیونی را ۲ میلیون فروختی؟). اگر بنویسید “کتانی متفرقه”، ممکن است با تعزیرات (کالای قاچاق/تقلبی) به مشکل بخورید.

📉 استراتژی “ضریب استهلاک سایز” (Size Depreciation Protocol)

برای دفاع از سود واقعی، سیستم انبارداری شما باید هوشمند باشد. در تعریف کالا، نباید فقط بنویسید “کتانی مدل X”.

باید وضعیت سری را مشخص کنید. پیشنهاد من ایجاد دو کد تفصیلی برای هر مدل است:

۱. کتانی مدل X (سری کامل/جور)

۲. کتانی مدل X (ناقص/تک‌سایز)

وقتی تعداد موجودی یک مدل به زیر ۳۰٪ رسید و سایزهای میانی تمام شد، با یک سند انبارگردانی، کالاها را از کد ۱ به کد ۲ منتقل کنید. برای کد ۲، قیمت فروش را در سیستم کاهش دهید (Markdown).

نکته کنکوری (The Pivot Move):
در فاکتورهای خریدی که از بازار می‌گیرید (که اغلب غیررسمی است)، سعی کنید خرید را به صورت «کارتنی/سری» ثبت کنید نه جفتی. و در فروش، حتماً برای کالاهای تک‌سایز، در پرینت فاکتور مشتری عبارت (تک‌سایز / حراجی) را به صورت سیستمی چاپ کنید. این عبارت کوچک، در زمان رسیدگی مالیاتی مدرک اثبات فروش ارزان‌تر است.

تکنیک “گارانتی بازگشت” (The Sole Separation Defense)

در کتانی‌های کپی، آمار خرابی (پاره شدن رویه، جدا شدن زیره، خالی شدن کپسول هوا) بالاست.

روش اجرا:
بسیاری از فروشندگان جنس خراب را پس می‌گیرند و دور می‌اندازند، اما در دفاتر ثبت نمی‌کنند. این یعنی هزینه خرید را داده‌اید اما فروشی ندارید -> سود کاذب.

حتماً یک زونکن فیزیکی به نام «ضایعات و مرجوعی» داشته باشید. از کفش پاره شده عکس بگیرید، به فاکتور مرجوعی ضمیمه کنید و یک صورت‌جلسه با امضای انباردار تنظیم کنید. اگر حجم مرجوعی بالاست (مثلاً بالای ۵٪)، باید این کالاها را تا زمان رسیدگی مالیاتی در یک کارتن جداگانه با برچسب “ضایعات جهت رویت ممیز” نگه دارید. دیدن فیزیکی این ضایعات توسط ممیز، مهر تاییدی بر صداقت دفاتر شماست.

• 🏷️
  نام‌گذاری کالا (Generic Naming): برای اجتناب از حساسیت روی برند، در فاکتورها به جای “نایک ایرمکس”، از عناوین توصیفی مثل «کفش ورزشی مدل ایر (طرح)» یا «کتانی رانینگ گرید A» استفاده کنید. کلمه “طرح” یا “گرید” نشان می‌دهد که کالا اصل نیست و قیمت پایین آن توجیه‌پذیر می‌شود.
• 🎒
  باندلینگ (Bundling) برای خروج رکود: کیف‌های ورزشی معمولاً کم‌گردش‌تر از کفش هستند. برای خروج کیف‌ها از انبار، پک‌های “کفش + کوله” با قیمت تخفیفی بسازید. در فاکتور، قیمت هر کدام را جداگانه اما با تخفیف ثبت کنید تا گردش موجودی کیف هم بالا برود و شامل مالیات انبار راکد نشود.
• 📅
  کنترل فصلی (Seasonality): صندل در زمستان و نیم‌بوت در تابستان فروش نمی‌رود. اگر اینها در انبار مانده‌اند، باید برایشان “ذخیره کاهش ارزش” بگیرید. لیستی از “کالاهای خارج از فصل” تهیه کنید و ضمیمه اظهارنامه کنید.

مالیات مثل دو میدانی است؛ سرعت مهم است، اما استقامت و تکنیک مهم‌تر. ما استراتژی انبار و فروش شما را طوری تنظیم می‌کنیم که همیشه چند گام از ممیز جلوتر باشید.