دستاندازهای مالیاتی
۱. معضل «نصب رایگان» یا ادغام شده
بسیاری از فروشگاههای لوکس، کالا را میفروشند (مثلاً دزدگیر یا مانیتور) و هزینه نصب را روی قیمت کالا میکشند و به مشتری میگویند «نصب رایگان».
خطر: شما عملاً درآمد «خدمات» (که سودش ۱۰۰٪ است) را به عنوان درآمد «فروش کالا» (که سودش ۱۰-۱۵٪ است) نشان میدهید. شاید بگویید این به نفع مودی است چون ضریب فروش کالا کمتر است، اما وقتی ممیز گردش دستگاه پوز را میبیند و متوجه میشود شما فاکتور خرید رسمی برای کل آن مبلغ ندارید (چون بخشی از آن دستمزد بوده)، کل واریزی را «فروش کالا بدون فاکتور خرید» تلقی کرده و سود بازرگانی را روی کل مبلغ اعمال میکند.
راهکار تکنیکی: تفکیک فاکتور! در فاکتور (یا نرمافزار)، یک ردیف «فروش مانیتور» و یک ردیف «اجرت نصب» داشته باشید. اینتاکد «خدمات فنی خودرو» را فعال کنید تا دستمزدها در جای درست بنشینند.
۲. چالش دیتیلینگ (سرامیک و کاور)
مراکز دیتیلینگ مبالغ سنگینی (مثلاً ۳۰ میلیون تومان) برای نانو سرامیک میگیرند. ممیز این را میبیند و میپرسد: «آیا ۳۰ میلیون جنس فروختی؟»
خطر: اگر نتوانید ثابت کنید که چقدر از این مبلغ هزینه مواد (محلول سرامیک، پد پولیش) و چقدرش دستمزد بوده، ممیز بالاترین ضریب را اعمال میکند.
راهکار دفاعی: تعریف مواد مصرفی به عنوان «بهای تمام شده خدمات». شما «فروشنده مواد سرامیک» نیستید، شما «مجری خدمات سرامیک» هستید. مواد باید به عنوان هزینه کار ثبت شوند، نه کالای فروشی.
استراتژی اینتاکد: فرار از ضریب «لوکس»
کلمات بار حقوقی دارند!
۱. لوازم یدکی خودرو: ضریب مالیاتی معقولی دارد (برای قطعاتی مثل لنت، چراغ فابریک).
۲. تزئینات و لوکس اتومبیل: ضریب بالاتری دارد (برای رینگ اسپرت، سیستم صوتی، روکش چرم).
استراتژی: اگر فروشگاه شما ترکیبی است، حتماً دو اینتاکد مجزا بگیرید. فروش «کفپوش معمولی» را در کد لوازم یدکی یا جانبی معمولی رد کنید و فقط اقلام واقعاً گرانقیمت را در کد لوکس. اجازه ندهید کل گردش حساب شما با ضریب «لوکس فروشی» محاسبه شود.
چکلیست داشبورد مالیاتی
-
🔧
ابزارآلات نصب (Assets): دریل، دستگاه پولیش، هیتر و ابزارهای نصب، «هزینه» نیستند؛ «دارایی استهلاکپذیر» هستند. اینها را در لیست اموال ثبت کنید تا هزینه استهلاک سالانه آنها از درآمدتان کسر شود. -
📦
کالاهای امانی (Consignment): گاهی رینگ و لاستیکهای گرانقیمت متعلق به شما نیست و فقط واسطه فروشید. حتماً «قرارداد حقالعملکاری» یا رسید امانی داشته باشید تا اگر پول به حساب شما آمد، کل مبلغ فروش تلقی نشود. -
🔌
نصابهای سیار: اگر نصاب دارید که پورسانت میگیرد، پرداختی به او باید شفاف باشد (لیست حقوق یا حقالزحمه). وگرنه اداره مالیات این پرداختیها را به عنوان هزینه قابل قبول از شما نمیپذیرد.


