چالشهای رنگارنگ مالیاتی
۱. تلهی «کالای جایزه» (Bonus Goods)
شرکتهای پخش آرایشی به شدت از سیستم «آفر» استفاده میکنند (مثلاً خرید ۱۲ عدد لاک + ۲ عدد رایگان).
مشکل کجاست؟ بسیاری از حسابداران آن ۲ عدد رایگان را با قیمت صفر ثبت میکنند. وقتی این ۲ عدد فروخته میشود، سیستم حسابداری ۱۰۰٪ مبلغ فروش را سود نشان میدهد! این کار سود ویژه شما را در دفاتر به شدت بالا میبرد و مالیات سنگینی ایجاد میکند.
راهکار تکنیکی: باید از روش «تسهیم تخفیف» استفاده کنید. قیمت کل فاکتور را بر تعداد کل کالاها (۱۲ + ۲ = ۱۴) تقسیم کنید تا «بهای تمام شده واحد» کاهش یابد، نه اینکه بخشی از کالاها صفر ریال ثبت شوند.
۲. کالاهای فاقد اصالت (مسافری/بانهای)
فروشگاههای آرایشی پر از اجناسی هستند که فاکتور رسمی ندارند (برندهای خارجی پرطرفدار). فروش اینها از طریق پوز انجام میشود (شفاف است)، اما خریدشان پنهان است.
خطر: ممیز فروش پوز را میبیند، اما چون فاکتور خرید رسمی ندارید، هزینهی خرید را نمیپذیرد یا «علیالرأس» میکند (اعمال ضریب سود روی کل فروش).
نکته دفاعی: تفکیک کامل موجودی! سعی کنید کالاهای شرکتی (دارای لیبل اصالت و فاکتور رسمی) را از کالاهای متفرقه جدا کنید. برای کالاهای متفرقه، حتماً رسید پرداخت وجه به شخص فروشنده و فاکتور عادی (حتی دستی) داشته باشید تا حداقل «جریان خروج وجه» اثبات شود.
استراتژی اینتاکد: تفکیک «برقی» از «مصرفی»
بسیاری از فروشگاهها همه چیز را با یک اینتاکد رد میکنند. اما ضرایب مالیاتی متفاوت است!
۱. لوازم آرایشی و بهداشتی (کد مصرفی): ضریب سود بالاتری دارد.
۲. لوازم برقی آرایشی (سشوار، اتو مو، ریشتراش): اینها باید با اینتاکد «لوازم خانگی کوچک» یا «تجهیزات برقی» ثبت شوند که معمولاً ضریب سود متفاوتی (و گاهی کمتری نسبت به لوازم لوکس آرایشی) دارند.
۳. اکسسوری (کش مو، برس، کیف): اینها را در دسته خرازی (لوازم خیاطی و تزئینی) طبقهبندی نکنید، مگر اینکه مجوز خرازی داشته باشید؛ اما تفکیک فروش آنها در سیستم حسابداری حیاتی است.
چکلیست کیف آرایش مالیاتی
-
🗑️
ضایعات تاریخ مصرف (Expired Goods): لوازم آرایشی تاریخ انقضا دارند. نگهداری کالای منقضی در سیستم یعنی «دارایی که باید فروخته شود». باید هر فصل لیست کالاهای منقضی را با «صورتجلسه معدومسازی» از موجودی انبار کسر و به هزینه ضایعات تبدیل کنید. -
🧴
تسترهای شرکتی (Not for Sale): دقیقاً مانند صنف عطر، کرمهای تستر و استندهای آرایشی که شرکتها میدهند، نباید وارد موجودی کالای قابل فروش شوند. اینها اموال یا هزینه بازاریابی هستند. -
💇♀️
فروش به سالندارها (B2B): اگر به آرایشگاهها جنس میفروشید، این «عمدهفروشی» محسوب میشود نه خردهفروشی. اگر حجم فروش به سالنها بالاست، باید اینتاکد عمدهفروشی (با ضریب سود کمتر) را فعال کنید و حتماً کدملی/شناسه ملی خریدار را در صورتحساب ثبت کنید.