ریسکهای پنهان در حجرهها
۱. بحران هویت (گردش حساب vs سود واقعی)
بارفروشان میلیاردها تومان گردش حساب دارند، اما سودشان تنها ۵ تا ۱۰ درصد (کارمزد) است. اگر ممیز شما را “تاجر” فرض کند، کل واریزیها را “فروش” تلقی کرده و ضریبی از کل گردش را به عنوان سود در نظر میگیرد. این یعنی مالیاتی ۱۰ برابر واقعیت! نداشتن “صورتحساب حقالعملکاری” معتبر، بزرگترین پاشنه آشیل شماست.
۲. کابوس فسادپذیری (Spoilage Documentation)
گوجهفرنگی و توتفرنگی منتظر ممیز نمیمانند؛ خراب میشوند. در میدان بار، “دورریز” بخشی از کار است. اما ممیز میگوید: “ثابت کن فروخته نشده!” بدون تاییدیه بهداشت میدان یا صورتجلسه معتبر با امضای معتمدین بازار، ضایعات شما به عنوان “فروش کتمان شده” محاسبه میشود.
استراتژی ما: دیوار آتشینِ آمِر و حقالعملکار
ما با ایجاد “تفکیک کامل حسابداری” دفاع میکنیم. برای هر بارِ وارده، یک “حساب انتظامی” یا “امانی” باز میکنیم، نه حساب خرید. پول فروش، امانت کشاورز است، نه درآمد ما. ما فقط “صورتحساب کارمزد” صادر میکنیم و مالیات را تنها بر روی آن درصد جزئی میپذیریم.
چکلیست غرفهدار هوشمند
-
✔
ماده ۸۱ و معافیت ذاتی: درآمد حاصل از فعالیتهای کشاورزی (برای کشاورز) معاف است. اما شما کشاورز نیستید، شما واسطهاید. با این حال، طبق بند الف ماده ۹ قانون ارزش افزوده، عرضه خودِ میوه و سبزیجات فرآوری نشده معاف از ارزش افزوده است. این یعنی نباید روی فاکتور فروش میوه، ارزش افزوده بگیرید (مگر برای خدمات بستهبندی خاص یا کارمزد). -
✔
صورتحساب فروش امانی: باید فرمت خاصی از فاکتور داشته باشید که در آن قید شود “فروش به نمایندگی از آقای X”. نام کشاورز/مالک بار باید در اسناد داخلی شما به عنوان “صاحب کالا” درج شود تا مسئولیت مالیات بر درآمد اصل کالا از دوش شما برداشته شود. -
✔
لیست معاملات فصلی (169): خطرناکترین بخش! اگر شما “حقالعملکار” هستید، در گزارش فصلی نباید کل فروش را به نام خود رد کنید. بلکه باید گزارشی رد کنید که نشان دهد شما واسطه بودهاید یا فقط مبلغ کارمزد را به عنوان درآمد خود گزارش دهید (بسته به رویه حوزه مالیاتی، نیاز به هماهنگی دقیق دارد).


