استخراجِ سود از میانِ پوسته‌ها

مدیریت مالیاتی دانه‌های روغنی: از افت رطوبت تا رفع تعهد ارزی

فشارهای وارده بر تاجران دانه

۱. پارادوکسِ وزن (Moisture & Impurity)

دانه‌های روغنی موجوداتی زنده‌اند که “تنفس” می‌کنند. خرید شما بر اساس وزن “تَر” در سر زمین یا بندر است، اما فروش شما اغلب پس از خشک‌شدن یا بوجاری (جدا کردن ناخالصی) صورت می‌گیرد. این اختلاف وزن (گاهی تا ۱۰٪)، برای ممیز مالیاتی یعنی: “شما بخشی از کالا را فروخته‌اید و ثبت نکرده‌اید!” اثبات اینکه این کسر وزن ناشی از تبخیر آب و خاک بوده، بدون مستندات آزمایشگاهی غیرممکن است.

۲. هزارتوی واردات (Customs vs. Warehouse)

در واردات دانه‌های روغنی (به ویژه سویا و ذرت دامی)، وزن اظهار شده در گمرک با وزن تخلیه شده در انبار شما تفاوت دارد (ریزش بار حین حمل). اداره دارایی به پروانه سبز گمرکی نگاه می‌کند. اگر شما موجودی انبار را کمتر نشان دهید، متهم به کتمان می‌شوید. تطبیق “بیجک باسکول انبار” با “پروانه گمرکی” حیاتی است.

استراتژی ما: موازنه جِرم دقیق (Precise Mass Balance)

ما حسابداری را از “ریال” به “کیلوگرم” تغییر می‌دهیم. استراتژی دفاعی ما بر پایه “آنالیز آزمایشگاهی در مبدأ و مقصد” استوار است. ما درصد رطوبت و ناخالصی ورودی را با خروجی مقایسه کرده و “کاهش وزن استاندارد” را به عنوان هزینه قابل قبول (ضایعات عادی) به ممیز تحمیل می‌کنیم.

چک‌لیست انباردار

• ✔
  معافیت ارزش افزوده (VAT Article 9): طبق جزو ۱ بند الف ماده ۹ قانون دائمی ارزش افزوده، کلیه محصولات کشاورزی فرآوری نشده (شامل دانه‌های روغنی خام) معاف از ارزش افزوده هستند. اما دقت کنید! اگر دانه را بوداده، طعم‌دار یا بسته‌بندی لوکس کنید، ممکن است مشمول شود.
• ✔
  صورت‌جلسه افت (Shrinkage Report): برای هر محموله، یک “برگه آنالیز کیفی” ضمیمه سند حسابداری کنید که درصد رطوبت (Moisture) و مواد خارجی (Foreign Matter) را نشان دهد. این تنها مدرک شما برای توجیه کسری انبار در پایان سال است.
• ✔
  هزینه حمل (Transport Cost): هزینه حمل دانه‌های روغنی بالاست. بارنامه‌های جاده‌ای باید دقیقاً به نام صاحب کالا باشد. عدم تطابق نام در بارنامه با فاکتور خرید، باعث رد شدن هزینه حمل (به عنوان هزینه قابل قبول) می‌شود.