نقاط پرتگاه (کجا سقوط میکنیم؟)
۱. بنبست فاکتور رسمی (زنجیره معیوب)
بنکدار کالا را از کارخانه با «فاکتور رسمی و ارزش افزوده» میخرد. اما مشتری او (سوپرمارکت محلی) فاکتور رسمی نمیخواهد و کد ملی نمیدهد.
خطر مرگبار: اگر بنکدار فروش را ثبت نکند، «موجودی کالا» در سیستم بالا میرود (تورم انبار). اگر به اسم «مصرفکننده نهایی» ثبت کند، چون حجم فروش بالاست، ممیز آن را رد کرده و جریمه عدم صدور صورتحساب (۲٪ فروش) و کتمان درآمد اعمال میکند. بنکدار واسطه B2B است، نه فروشنده B2C.
۲. ضریب اینتاکد در برابر واقعیت
در اینتاکد، ضریب سود عمدهفروشی برخی اقلام ممکن است ۵٪ تا ۷٪ تعیین شده باشد. اما در بازار رقابتی امروز، بنکدار با ۲٪ یا ۳٪ سود کار میکند تا مشتری را نگه دارد.
چالش: در رسیدگی علیالرأس (اگر دفاتر رد شود)، ممیز گردش بانکی را در ضریب اینتاکد ضرب میکند. تفاوت بین سود ۲٪ واقعی و ۷٪ فرضی، یعنی ورشکستگی کامل!
📦 تکنیک مدیریت انبار: “کالای تاریخ نزدیک”
در مواد غذایی، تاریخ انقضا دشمن سرمایه است. ضایعات مواد غذایی فاسد شده اگر درست مستند نشود، از نظر دارایی هزینه «غیرقابل قبول» است.
راهکار وکیل مالیاتی: برای کالاهای تاریخگذشته، حتماً باید «صورتجلسه معدومسازی» با حضور نماینده اداره بهداشت تنظیم شود. اما تکنیک بهتر، فروش این کالاها با تخفیف ویژه (زیر قیمت خرید) قبل از انقضا است. در این حالت، شما در فاکتور فروش «زیان» شناسایی میکنید (فروش < خرید). این زیان کاملاً قانونی است و سود کلی شما را پایین میآورد، به شرطی که تاریخ انقضا در فاکتور یا توضیحات قید شود تا علت ارزانفروشی توجیه گردد.
پالایش تراکنشهای بانکی (گردشهای غیردرآمدی)
بنکداران معمولاً “چک خرج میکنند” یا پول را برای دیگران جابجا میکنند.
تکنیک اجرایی:
باید یک سرفصل حسابداری به نام «وجوه امانی / تنخواه» یا «جاری شرکا» داشته باشید. هر واریزی به حساب که بابت فروش کالا نیست (مثلاً قرض گرفتن از همکار برای پاس کردن چک، یا برگشت چک مشتری)، باید دقیقاً در شرح سند بانکی ثبت شود. اگر نتوانید ثابت کنید واریزی بابت فروش نبوده، سازمان کل آن را درآمد میگیرد.
-
📊
تفکیک کالاهای معاف و مشمول: برنج، روغن، قند و شکر (اغلب) معاف از ارزش افزودهاند، اما تنماهی و کنسروجات مشمولاند. این دو دسته باید در فاکتورها و دفاتر حسابداری کاملاً جدا شوند تا اعتبار مالیاتی (VAT پرداختی) به درستی محاسبه شود. -
🚚
بارنامه به عنوان سند مکمل: برای اثبات واقعی بودن معاملات در سامانه مودیان، حتماً بارنامههای حمل کالا از کارخانه به انبار و از انبار به مشتری را بایگانی کنید. این مدرک در برابر اتهام «فاکتور صوری» حکم برائت دارد. -
🧾
تخفیفات حجمی (Quantity Discount): کارخانهها اغلب در پایان سال به بنکداران بابت حجم خرید بالا، “تخفیف نقدی” یا “کالای جایزه” میدهند. این مورد باید به عنوان «سایر درآمدهای عملیاتی» ثبت شود، نه کاهش بهای تمام شده خرید، تا شفافیت حفظ شود.
ما سیستم حسابداری شما را طوری طراحی میکنیم که سود واقعی (حداقلی) شما برای ممیز کاملاً شفاف و قابل پذیرش باشد.