برگ تشخیص مالیات؛ نظر ممیز است، نه حکم نهایی!
⏳
شما در «۳۰ روز طلایی» هستید
دریافت برگ تشخیص معمولاً استرسزاست، اما بدترین کار «دستپاچگی» یا «بیخیالی» است. این برگه فقط ادعای سازمان امور مالیاتی است. قانونگذار به شما ۳۰ روز مهلت داده تا با ارائه اسناد و دلایل، ثابت کنید محاسبات ممیز اشتباه است.
اگر در این بازه زمانی اقدامی نکنید، این برگهی کاغذی تبدیل به بدهی قطعی و لازمالاجرا میشود و دیگر راه برگشتی (جز در شرایط خاص) وجود ندارد.
ما در مرحله اعتراض چه میکنیم؟
اعتراض صرفاً نوشتن جمله «من این مالیات را قبول ندارم» نیست. ما یک عملیات ۳ مرحلهای را آغاز میکنیم:
آنالیز گزارش رسیدگی
ابتدا باید بفهمیم ممیز «چرا» این رقم را بریده است؟ آیا هزینهها را رد کرده؟ آیا تراکنش بانکی نامشخصی پیدا کرده؟ ما «گزارش رسیدگی» را خط به خط میخوانیم تا پاشنه آشیل ممیز را پیدا کنیم.
توافق اداری (ماده ۲۳۸)
این بهترین فرصت است. قبل از دادگاه، با رئیس اداره مذاکره میکنیم. اگر مدارکمان قوی باشد، طبق ماده ۲۳۸ ق.م.م، رئیس میتواند همانجا مالیات را کسر کند و پرونده را ببندد. سریع و بدون هزینه دادرسی.
ارجاع به هیئت حل اختلاف
اگر توافق حاصل نشد، پرونده را با یک لایحه محکم به هیئت حل اختلاف (بدوی) میفرستیم. اینجا دیگر مذاکره نیست؛ جنگ حقوقی است.
اشتباهات رایج که پرونده را نابود میکند
- ✖
اعتراض کلی و بدون عدد و رقم (مثلاً: “من فروش نداشتم” بدون ارائه ترازنامه). - ✖
از دست دادن مهلت ۳۰ روزه به امید “آشنابازی” یا “بعداً درست کردن”. - ✖
عدم درخواست “برگ گزارش رسیدگی” و ندانستن دلیل تشخیص مالیات.


