به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
شرق: توسعه نامتوازن سبب شده است که میزان دسترسی مردم جنوب کرمان به امکانات درمانی بسیار ضعیف باشد و در‌حالی‌که سرانه تخت بیمارستانی در کرمان بالاتر از میانگین کشوری است، در جنوب کرمان سرانه تخت بیمارستانی بسیار پایین‌تر از میانگین کشوری است و بین ۰.۸ تا ۰.۹ تخت به ازای هر هزار نفر گزارش شده است. حالا در طرح نشان‌دار کردن مالیات 72 مؤدی مالیاتی انتخاب کرده‌اند که مالیات آنها برای احداث مرکز بهداشتی و درمانی شماره 2 شهرستان کهنوج کرمان هزینه شود.
توسعه نامتوازن و کاهش دسترسی به امکانات درمانی
توسعه نامتوازن در کرمان سبب شده است که میزان دسترسی مردم جنوب کرمان به امکانات زیرساختی محدودتر از دیگر نقاط استان باشد. در‌حالی‌که میانگین دسترسی مردم کرمان به تخت بیمارستان بالاتر از میانگین کشوری است، میزان دسترسی به تخت بیمارستان در جنوب کرمان بسیار اندک است. براساس اعلام وزارت بهداشت میزان دسترسی هر هزار نفر ۱.۸ تخت بیمارستانی تعریف شده است. طبق گزارش وزارت بهداشت، استان کرمان در سال ۱۴۰۱ دارای ۲.۵۶ تخت بیمارستانی به ازای هر هزار نفر جمعیت بوده است. در‌واقع میزان دسترسی مردم کرمان به طور میانگین به تخت بیمارستانی بالاتر از سرانه کشوری است.
سرانه تخت بخش‌های ویژه در کرمان مثل ICU برای هر صد هزار نفر، در کرمان ۲۴.۶ تخت ویژه وجود دارد و نسبت پرسنل درمانی (پرسنل به تخت) در کرمان ۲.۸ اعلام شده است که تقریبا برابر با میانگین کشوری است. بنابراین از نظر شاخص‌های بسیاری (تخت بیمارستانی، تخت ویژه، تجهیزات تشخیصی مثل CT-scan، MRI، آنژیوگرافی) به گفته مسئولان، استان کرمان «در بسیاری از شاخص‌های درمانی بالاتر از میانگین کشور» است.
همچنین در تازه‌ترین گزارش، اعلام شده که ۲۲ پروژه درمانی در استان در حال اجراست و با تکمیل آنها ظرفیت تخت‌های استان کرمان قرار است «به شش هزار تخت» افزایش پیدا کند.
با این حال در مناطق جنوبی استان کرمان سرانه تخت بیمارستانی خیلی پایین‌تر است. گفته شده که در این مناطق سرانه تخت به ۰.۸ تا ۰.۹ تخت به ازای هر هزار نفر رسیده است؛ یعنی بسیار پایین‌تر از میانگین کشوری.
این شرایط در کهنوج کرمان که در جنوب این استان واقع شده است، بدتر است. مرکز اصلی درمانی این شهرستان، بیمارستان ۱۲ فروردین است. این بیمارستان که طبق گزارش قدیمی با ۸۰ تخت آغاز به کار کرده بود، در‌حال‌حاضر نوسازی و بازسازی بخش‌هایی از آن انجام شده است؛ مثلا بخش اطفال با اعتبار مالی برای ارتقا به فعالیت درآمد.
با این حال، گزارش‌ها حاکی از کمبود کلی تخت بیمارستانی و نیروی انسانی (پزشک، پرستار و سایر کادر درمان) در جنوب استان کرمان شامل کهنوج هستند. در سطح جنوب استان (منطقه شامل کهنوج)، «سرانه تخت بیمارستانی» بسیار پایین‌تر از میانگین کشوری است: بین ۰.۸ تا ۰.۹ تخت به ازای هر هزار نفر گزارش شده است.
حتی بیمارستان ۱۲ فروردین کهنوج با اینکه مرکز «اصلی» درمان در شهرستان است، با فشار مراجعات و کمبود تخت مواجه بوده است. در گذشته برخی گزارش‌ها حاکی از این بود که وقتی جمعیت تحت پوشش زیاد شود، خدمات‌دهی با کیفیت مناسب دچار مشکل می‌شود.
بخش آی‌سی‌یو (ICU) این بیمارستان در مقطعی افتتاح شده، اما گزارش شده بود که با وجود افتتاح «خدمات کامل» برای آن ارائه نمی‌شد.
کمبود بیمارستان در جنوب کرمان در شرایطی مطرح می‌شود که در مجموع وضعیت دسترسی بیماران کل کشور به امکانات بیمارستانی چندان مناسب نیست.
براساس گزارش وزارت بهداشت وضعیت دسترسی بیماران کشور به تخت بیمارستان چندان مطلوب نیست. کمبود تخت‌های بیمارستانی، فرسودگی بیمارستان‌ها و تخت‌ها، موضوع نگران‌کننده‌ای است که چالشی اساسی برای بیماران و کادر درمان محسوب می‌شود. تعداد تخت‌های بیمارستانی کشور ۱۵۵ هزار تخت است. این به آن معناست که به ازای هر هزار نفر ۱.۸ تخت بیمارستانی تعریف شده است. این در حالی است که میزان تخت بیمارستانی موجود با استاندارد‌های جهانی که سه تخت به ازای هزار نفر است، فاصله زیادی دارد و در واقع شمار تخت بیمارستانی موجود در کشور چیزی حدود نیمی از میانگین جهانی است. درعینحال از همین میزان تخت بیمارستانی موجود هم باید گفت که کیفیت دسترسی چندان مطلوب نیست. براساس گزارش وزارت بهداشت هزار‌و ۷۰ بیمارستان در کشور وجود دارد که ۴۰ هزار تخت، یعنی ۳۵ درصد تخت‌های موجود فرسوده است و باید تخت‌های جدید جایگزین شود.
سیدسجاد رضوی، معاون وزیر بهداشت، در اردیبهشت امسال به خانه ملت توضیح داده است «در سال‌های ۷۵ و ۷۶، حدود ۷۰ درصد بیمارستان‌های کشور فرسوده بود، اما این رقم در سال‌های اخیر به ۳۵ درصد کاهش یافته اما هنوز هم نگران‌کننده و بسیار بالاست». او با تأکید بر ضرورت جایگزینی یا مقاوم‌سازی بیمارستان‌های فرسوده، ادامه داد: «حدود ۴۰ هزار تخت بیمارستانی فرسوده داریم که عدد بسیار بالایی است و این تخت‌ها را باید به شکلی مقاوم‌سازی کنیم که ایمنی در برابر آتش‌سوزی و زلزله را تأمین کنند».
رضوی همچنین بر اهمیت بهره‌برداری بهینه از ظرفیت بیمارستان‌ها تأکید کرد و گفت: «امیدواریم با تقویت نظام ارجاع، اجرای برنامه پزشکی خانواده و اصلاح نظام پرداخت، نیاز به بستری کاهش یابد و یکی از راهکارهای دنیا برای کاهش بستری نیز همین روش است».
ادعای فرسودگی حدود یک‌سوم بیمارستان‌های کشور در شرایطی مطرح شده است که پیش‌ازاین روابط‌عمومی دانشگاه علوم پزشکی ایران به نقل از امیر ساکی، مدیرکل منابع فیزیکی وزارت بهداشت، در سال 1401 اعلام کرده بود «در دهه ۸۰ در کشور ارزیابی لرزه‌ای بیمارستان‌های کشور در دستور کار قرار گرفت و نتایج این ارزیابی نشان داد که حدود ۷۰ درصد ساختمان‌های درمانی یا همان بیمارستان، در کشور فرسوده‌اند. این میزان در تهران به دلیل قدمت بیمارستان‌ها بیش از ۸۰ درصد بوده است. نتایج همچنین نشان داد بیش از ۹۰ درصد بیمارستان‌های فرسوده امکان مقاوم‌سازی نداشته و به عبارتی مقاوم‌سازی آنها توجیه‌پذیر نیست، بنابراین این بیمارستان‌ها باید جایگزین شوند».
او با اشاره به وضعیت فرسودگی و ایمنی بیمارستان‌های کشور، تأمین اعتبار را چالش اصلی ایمن‌سازی بیمارستان‌ها دانست و گفت: «جایگزین‌کردن ۵۰ هزار تخت بیمارستانی فرسوده فعلی، بیش از ۱۵۰ هزار میلیارد تومان برای دولت هزینه دارد که باید از طرف سازمان برنامه و بودجه و همچنین مجلس شورای اسلامی مورد حمایت جدی قرار گیرد».
او همچنین تأکید کرده بود «مقاوم‌سازی برخی بیمارستان‌ها مقابل زلزله، آتش‌سوزی و… به دلایلی مانند هزینه‌های بالای مقاوم‌سازی در مقایسه با جایگزینی، نبود ساختار معماری بیمارستان‌های قدیمی از مدل‌های استاندارد و… مقرون به صرفه نیست. درعینحال مقاوم‌سازی بیمارستان‌ها در حین فعالیت بیمارستان و ارائه خدمت به بیمار عملا مقدور نیست و از طرفی امکان تعطیل‌کردن بیمارستان هم وجود ندارد. براساس‌این جایگزینی گزینه مناسب برای تأمین ایمنی بیمارستانی در کشور است که برای تحقق این برنامه، باید اعتبارات عمرانی حوزه سلامت حداقل سه برابر حالت فعلی شود و همچنین حداکثر استفاده از حضور خیرین و بخش خصوصی در تأمین زیرساخت‌های حوزه سلامت انجام شود که نیازمند توجه ویژه شهرداری‌ها و مسئولان استان‌ها و شهرستان‌ها برای اتمام پروژه‌هاست».
این مقام مسئول همچنین از بیمارستان‌های فرسوده‌ای گفته بود که بیشتر از ۱۰ بار اخطار آتش‌نشانی را دریافت کرده‌اند و گفته بود «چالش اصلی ایمن‌سازی بیمارستان‌های کشور، تأمین اعتبار است. در‌حال‌حاضر سهم سلامت از تملک‌های دارایی سرمایه‌ای یک درصد است که بسیار ناچیز است؛ این در حالی است که وزارت بهداشت ۴۶ هزار تخت بیمارستانی نیز در دست ساخت دارد که باید اعتبارات آنها نیز تأمین شود. از طرفی تأمین اعتبار ۵۰ هزار تخت فرسوده که بیش از ۱۵۰ هزار میلیارد تومان است و در سال حداقل باید ۳۰ هزار میلیارد تومان تأمین شود تا در یک برنامه پنج‌ساله بیمارستان‌ها جایگزین شوند، یک چالش بسیار جدی است. از طرفی ارتقا و بهبود ایمنی بیمارستان‌هایی که از ایمنی نسبی برخوردار هستند، اما باید ارتقا یابند، نیز مستلزم تأمین اعتبار و هزینه است».
براساس اعلام سازمان مالیاتی، مودیان تحت تبصره ماده ۱۰۰ قانون مالیات‌های مستقیم، اکنون می‌توانند محل هزینه شدن مالیات خود را به پروژه‌های مشخصی مانند جاده سازی، احداث مدارس، مراکز درمانی و توسعه مناطق محروم اختصاص دهند. این امکان نه‌تنها تمایل به پرداخت مالیات را بالا برده، بلکه نقش مؤثری در تکمیل دو هزار پروژه نیمه‌تمام کشور داشته است.
نشان‌دار کردن مالیات با اختصاص مستقیم منابع به پروژه‌های زیربنایی، زندگی مردم در مناطق محروم را متحول کرده است وعلاوه بر جلوگیری از فرار مالیاتی، مسیر توسعه زیرساخت‌ها را تسریع کرده و با تخصیص یک درصد از منابع مالیاتی سال جاری به پروژه‌های نشاندارشده، زمینه‌ای برای حکمرانی مردمی در اقتصاد فراهم کرده است.
منبع