تلخیهای مالیاتی در فنجان مدیران
۱. خرید برگ سبز و دفترچههای چایکاری
بزرگترین هزینه کارخانهها خرید برگ سبز از کشاورزان است که فاکتور رسمی ندارد. تنها سند معتبر، «برگهای خرید» (Barg-e Kharid) تایید شده توسط ناظران سازمان چای است. عدم تطابق لیست پرداختهای بانکی با لیست ارسالی به سازمان چای، باعث رد دفاتر و علیالرأس شدن مالیات میشود.
۲. ضریب تبدیل ۴ به ۱ (The Golden Ratio)
استاندارد صنعت میگوید از هر ۴ تا ۴.۵ کیلوگرم برگ سبز، ۱ کیلوگرم چای خشک حاصل میشود. ممیزین دقیقاً همین فرمول را اعمال میکنند. اگر شما ۱۰۰۰ تن ورودی برگ سبز داشته باشید اما تولید چای خشک را ۲۰۰ تن اعلام کنید (به جای ۲۵۰ تن)، ۵۰ تن اختلاف به عنوان کتمان فروش لحاظ میشود، مگر اینکه صورتجلسات “امحای ضایعات” معتبر داشته باشید.
استراتژی ما: تفکیک “قدرالسهم” از درآمد
بخشی از پول برگ سبز را کارخانه میدهد و بخشی را دولت (سازمان چای) به عنوان یارانه به کشاورز میدهد. ما حسابداری را طوری تنظیم میکنیم که وجوه دریافتی از دولت یا تهاتر بدهیها با سازمان چای، به اشتباه به عنوان “درآمد عملیاتی مشمول مالیات” ثبت نشود، بلکه در سرفصلهای «جاری سازمان چای» و حسابهای واسط گردش کند.
🍃 ماجرای “چای سنواتی” و انبارگردانی
چایهایی که فروش نرفته و در انبار میمانند (سنواتی)، هر سال کیفیت و ارزش خود را از دست میدهند. اشتباه رایج حسابداران، نگهداری این کالا با قیمت تمام شده اولیه در ترازنامه است که سود واهی نشان میدهد. راهکار ما استفاده از «ذخیره کاهش ارزش موجودی» و صورتجلسه کردن افت کیفیت با حضور کارشناسان بهداشت است تا زیان واقعی ناشی از ماندگاری چای، از سود مشمول مالیات کسر گردد.
چکلیست کارخانه چایسازی
-
✔
اختلاط چای خارجی و داخلی: اگر چای وارداتی (مشمول حقوق گمرکی) با چای داخلی (خرید از کشاورز) مخلوط میشود، سیستم بهای تمام شده باید فرمولاسیون دقیق (Formula based costing) داشته باشد تا سود ناویژه درست محاسبه شود. -
✔
سوخت کوره (مازوت/گاز): خشک کردن چای انرژیبر است. اگر میزان تولید با میزان مصرف سوخت همخوانی نداشته باشد (مصرف سوخت بالا و تولیدِ اظهار شده پایین)، ممیز به کتمان تولید مشکوک میشود. -
✔
بستهبندی حقالعملکاری: اگر چای فله را برای تجار دیگر بستهبندی میکنید، درآمد شما فقط “اجرت بستهبندی” است و باید برای این خدمات، ارزش افزوده صادر کنید (حتی اگر خودِ چای معاف باشد).