گردابهای واردات برنج
۱. کابوس رفع تعهد ارزی (Forex Commitment)
واردکنندگان برنج معمولاً از ارز نیمایی یا ارز حاصل از صادرات استفاده میکنند. چالش اصلی زمانی است که کالا ترخیص شده اما پروسه تخصیص ارز طولانی شده یا بانک مرکزی مدارک را تایید نمیکند. اگر در مهلت مقرر “رفع تعهد” نکنید، علاوه بر جریمه سنگین، حسابهای بانکی مسدود و کارت بازرگانی تعلیق میشود. اداره مالیات نیز به مابهالتفاوت نرخ ارز دولتی و آزاد به چشم “سود بادآورده” نگاه میکند.
۲. تلهی سامانه جامع انبارها (Inventory Tracking)
برنج جزو “کالاهای اساسی” است و حساسیت روی آن بسیار بالاست. اگر برنج وارداتی بلافاصله پس از ترخیص در «سامانه جامع انبارها» ثبت نشود، به عنوان احتکار (Hoarding) و قاچاق تلقی میشود. جریمههای تعزیراتی در این مورد بسیار سنگینتر از مالیات است. تطابق موجودی واقعی انبار با موجودی سامانه، خط قرمز بازرگانان برنج است.
استراتژی ما: قیمت تمام شده شفاف (Landed Cost)
کلید موفقیت در مالیات برنج، محاسبه دقیق بهای تمام شده است. سود بازرگانی، حقوق گمرکی، هزینه حمل دریایی، بیمه، انبارداری بندر و دموراژ باید مو به مو در دفاتر ثبت شوند تا سود ناخالص غیرواقعی نشان داده نشود.
چکلیست مالیاتی واردکنندگان
-
✔
معافیت مطلق ارزش افزوده: طبق بند الف ماده ۹ قانون مالیات بر ارزش افزوده، عرضه انواع برنج (داخلی و وارداتی) معاف از مالیات و عوارض است. بنابراین در فاکتور فروش نباید ۱۰٪ ارزش افزوده بگیرید. اگر بگیرید، جریمه میشوید! اما دقت کنید: خدمات وابسته (مثل حمل و نقل برنج یا کیسهزنی) مشمول هستند. -
✔
مالیات علیالحساب ۴٪ واردات: گمرک در زمان ترخیص، ۴٪ از ارزش سیف (CIF) کالا + حقوق ورودی را به عنوان مالیات علیالحساب دریافت میکند. این مبلغ هزینه نیست، بلکه “پیشپرداخت مالیات” است و در زمان رسیدگی سالانه از بدهی مالیاتی شما کسر میشود. حتماً فیش آن را برای روز رسیدگی نگه دارید. -
✔
مدیریت ضایعات انبار (In-Transit Loss): برنج در حمل و نقل دریایی و انبارداری دچار افت وزن (رطوبت) یا خرابی کیسه میشود. این “افت” باید با صورتجلسه رسمی انباردار مستند شود تا ممیز کاهش موجودی را به عنوان “فروش کتمان شده” تلقی نکند.