چینخوردگیهای مالیاتی (Pain Points)
۱. اختلاط خطرناک کالا و خدمات (The Mix-up)
بزرگترین اشتباه پردهسراها این است که هزینه «پارچه»، «دوخت» و «نصب» را یکجا در دستگاه پوز میکشند.
چرا خطرناک است؟ ممیز مالیاتی کل مبلغ تراکنش را به عنوان “فروش کالا” میبیند و ضریب سود بازرگانی (که معمولاً بالاتر است) را روی کل مبلغ اعمال میکند. در حالی که بخش “نصب” یک خدمت است و هزینه مواد اولیه ندارد، و بخش “دوخت” ماهیت کارگاهی دارد.
۲. پرت پارچه و ته طاقهها (Fabric Scrap)
در برش پرده، همیشه مقداری پرتی (از عرض یا طول) یا “ته طاقه” ایجاد میشود که قابل فروش نیست. اگر سیستم حسابداری شما “مقداری” (تعداد متر) باشد، در پایان سال کسری انبار خواهید داشت. ممیز این کسری را به عنوان “فروش کتمان شده” تلقی میکند، مگر اینکه مستندات ضایعات داشته باشید.
استراتژی ما: فاکتور تفکیکی (Split Invoicing)
برای بهینهسازی مالیات، باید فعالیت را به اجزای سازندهاش تجزیه کنیم. در فاکتور رسمی یا صورتحساب، ردیفهای جداگانه برای “فروش پارچه”، “اجرت دوخت” و “هزینه نصب” در نظر بگیرید. این کار به شما اجازه میدهد از **اینتاکدهای (Inta Codes)** متفاوت با ضرایب سود مختلف استفاده کنید.
چکلیست دوخت و دوز مالیاتی
-
✔
ارزش افزوده (VAT) ۱۰٪: برخلاف تصور برخی، پرده و کالای خواب (تشک، بالش، روتختی) و خدمات دوخت و نصب، همگی مشمول مالیات بر ارزش افزوده هستند. هیچ معافیتی در این صنف وجود ندارد (مگر اینکه پارچه خام پنبهای بفروشید که بعید است در پردهسرا باشد). -
✔
نصابها: کارمند یا پیمانکار؟ اگر نصاب پرده حقوق بگیر ثابت شماست، باید مالیات حقوقش را بدهید. اما اگر به صورت پروژهای کار میکند، باید به عنوان «حقالزحمه ماده ۸۶» ثبت شود (اگر نصاب شخص حقیقی غیر صنفی باشد ۱۰٪ مالیات تکلیفی کسر میشود). بهترین حالت این است که نصاب دستگاه پوز خودش را داشته باشد و مستقیماً با مشتری تسویه کند تا گردش مالی شما بیدلیل بالا نرود. -
✔
مدیریت فاکتورهای جهیزیه: فروشهای سنگین تحت عنوان “جهیزیه” (مثلاً ۵۰ میلیون تومان یکجا) حساسیتزاست. حتماً نام و کد ملی خریدار را دقیق ثبت کنید تا به عنوان “عمدهفروشی به همکار” تلقی نشود.


