عوارض سبز نوعی هزینه یا مالیات غیرمستقیم است که دولت‌ها برای کاهش آسیب‌های زیست‌محیطی و تشویق به استفاده از منابع پاک وضع می‌کنند. هدف اصلی آن، جبران خسارت‌های ناشی از فعالیت‌ها یا کالاهای آلاینده و هدایت رفتار اقتصادی به سمت مصرف و تولید پایدارتر است، مثل عوارض بر سوخت‌های فسیلی یا محصولات با بسته‌بندی غیرقابل‌بازیافت.
در ایران، عوارض سبز در قوانین مالیات بر ارزش افزوده و برخی قوانین محیط‌زیستی پیش‌بینی شده و معمولاً توسط سازمان امور مالیاتی به نمایندگی از شهرداری‌ها یا سازمان حفاظت محیط زیست وصول می‌شود. این عوارض می‌تواند شامل درصدی از قیمت فروش کالا یا خدمت آلاینده باشد و درآمد حاصل معمولاً در پروژه‌های حفاظت محیط زیست یا مدیریت پسماند هزینه می‌گردد.