**صورت جریان وجوه نقد** یکی از صورتهای مالی اساسی است که جریان ورود و خروج نقد (و معادلهای نقد) یک واحد اقتصادی را طی یک دوره مالی نشان میدهد. این صورت معمولاً به سه بخش اصلی تقسیم میشود: فعالیتهای عملیاتی (مرتبط با کسبوکار اصلی واحد)، فعالیتهای سرمایهگذاری (خرید و فروش داراییهای بلندمدت و سرمایهگذاریها) و فعالیتهای تأمین مالی (تأمین یا بازپرداخت سرمایه و بدهیها). هدف آن ارائه تصویری روشن از چگونگی تأمین و مصرف نقدینگی و تحلیل توان واحد در ایجاد وجوه نقد برای عملیات، سرمایهگذاری و بازپرداخت بدهیها است.
در استاندارد حسابداری ایران (**استاندارد شماره ۲**) و استاندارد بینالمللی (**IAS 7**)، تهیه صورت جریان وجوه نقد برای بسیاری از اشخاص حقوقی الزامی است. این گزارش بر پایه دو روش ارائه میشود: **مستقیم** (نمایش مستقیم دریافتها و پرداختهای نقدی) و **غیرمستقیم** (شروع از سود خالص و تعدیل آن با اقلام غیرنقدی و تغییرات در سرمایه در گردش). تحلیل این صورت برای مدیران، سرمایهگذاران و بانکها حیاتی است، زیرا توان نقدشوندگی، پوشش هزینهها و پایداری مالی واحد اقتصادی را مشخص میسازد و مکمل مهمی برای ترازنامه و صورت سود و زیان به شمار میآید.