**استانداردهای حسابداری** مجموعه‌ای از اصول، ضوابط و راهنماهای رسمی هستند که چگونگی شناسایی، اندازه‌گیری، ثبت، و گزارش رویدادهای مالی را تعریف می‌کنند. هدف این استانداردها ایجاد **یکپارچگی و قابلیت مقایسه** در صورت‌های مالی است تا استفاده‌کنندگان مختلف — از سرمایه‌گذاران و بستانکاران تا مراجع مالیاتی و نهادهای نظارتی — بتوانند اطلاعات را به‌درستی تحلیل کنند. این استانداردها مشخص می‌کنند که چگونه باید درآمد، هزینه، دارایی، بدهی و حقوق صاحبان سهام را در گزارش‌های مالی منعکس کرد و همچنین شامل دستورالعمل‌های دقیق برای افشا و ارائه یادداشت‌های توضیحی هستند.
در ایران، مرجع رسمی تدوین استانداردهای حسابداری، **سازمان حسابرسی** است که تاکنون بیش از ۴۲ استاندارد ملی منتشر کرده است. این استانداردها در بسیاری از موارد از استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (**IFRS**) اقتباس شده‌اند اما با توجه به شرایط اقتصادی، قوانین داخلی و ساختار بازار ایران بومی‌سازی شده‌اند. رعایت این استانداردها برای واحدهای مشمول، از جمله شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس، شرکت‌های دولتی و سایر اشخاص حقوقی الزامی است. عدم رعایت آن‌ها می‌تواند منجر به رد گزارش حسابرسی، ایجاد ابهام برای سهام‌داران و حتی مشکلات مالیاتی شود.