شماره ابلاغ : 10130/ت 122

شماره انتشار : 12884

تاریخ ابلاغ: 1368/02/25

تاریخ روزنامه رسمی : 1368/03/01

هیأت وزیران در جلسه مورخ 1368/2/13 بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانه های امور اقتصادی و دارائی ، صنایع ، صنایع سنگین ، معادن و فلزات ، بازرگانی آئین نامه نصاب هزینه سفر فوق العاده مسافرت مدیران و بازرسان و کارکنان بخارج از ایران موضوع بند « ب » جزء 2 ماده 148 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب 1366/12/3 را بi شرح زیر تصویب نمودند :

آئین نامه اجرائی هزینه سفر فوق‌العاده مسافرت مدیران و بازرسان و کارکنان به خارج از ایران موضوع بند « ب » جزء 2 ماده 148 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب 1366/12/03

‌ماده 1 ـ نصابهای تعیین شده در این آئین نامه در صورتی که مستند به مدارک باشد تا حدودی تعیین گردیده است برای تشخیص مالیات مودیانی که درآمد‌ مشمول مالیات آنها از طریق رسیدگی به دفاتر قانونی تعیین میگردد قابل قبول خواهد بود و مازاد بر آن در محاسبه درآمد مشمول مالیات قابل پذیرش نیست.

‌ماده 2 ـ نصاب هزینه سفر و فوق‌العاده مسافرت به شرح زیر تعیین می گردد:

1 ـ هزینه مسافرت مدیران و بازرسان و کارکنان اشخاص حقوقی به خارج از ایران که به منظور حوائج مربوط به موسسه باشد تا حدود ذیل قبال پذیرش خواهد ‌بود.

‌الف ـ هزینه اقامت مدیران و بازرسان و کارکنان شرکت‌های تولیدی جمعا در هر سال حداکثر چهار ماه به قرار روزی هفت هزار ریال.

ب ـ هزینه اقامت مدیران و بازرسان و کارکنان سایر شرکت‌ها و اشخاص حقوقی جمعا در هر سال حداکثر دو ماه به قرار روزی هفت هزار ریال.

2 ـ هزینه مسافرت اشخاص حقیقی به خارج از ایران به منظور رفع حوائج شغلی جمعا در هر سال حداکثر یکماه به قرار روزی هفت هزار ریال.

‌تبصره 1 ـ نسبت به شرکتهای تولیدی علاوه بر چهار ماه مذکور در جزء«الف» بند یک ماده 2 این آئین نامه، جمعا در هر سال حداکثر دو ماه دیگر به قرار روزی ‌هفت هزار ریال نیز بابت آموزش به عنوان هزینه اقامت پذیرفته خواهد شد.

‌تبصره 2 ـ هزینه‌های مذکور در ماده 2 و تبصره 1 فوق شامل هزینه پذیرایی در خارج از ایران نیز میباشد و علاوه بر این مبالغ هزینه دیگری به عنوان هزینه ‌پذیرائی پذیرفته نخواهد شد.

‌تبصره 3 ـ هزینه ایاب و ذهاب با وسیله نقلیه هوائی، زمینی و دریائی و هزینه‌های مربوط به خروج از مرز و عوارض‌ها اضافه بر هزینه اقامت در خارج که به شرح فوق تعیین شده است نیز قابل پذیرش است.

‌تبصره 4 ـ وجوهی که بابت تأمین ارز علاوه بر نرخ رسمی طبق مقررات بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران پرداخت شود اضافه بر هزینه اقامت در خارج که‌ به شرح فوق تعیین شده است نیز قابل پذیرش است.

‌ماده 3 ـ خارج از مبالغ مذکور هزینه دیگری به عنوان فوق العاده مسافرت در خارج از کشور در تشخیص درآمد مشمول مالیات قابل قبول نخواهد بود.[1]

 نخست‌وزیر

‌میرحسین موسوی

[1] . به موجب تصویب نامه شماره شماره :18895/ت 27536هـ مورخ 1377/05/03، این آیین نامه به شرح زیر اصلاح شد:

1 ـ رقم مذکور در جز ( الف ) و ( ب ) بند ( 1 ) و بند ( 2 ) و تبصره یک ماده ( 2 ) از مبلغ هفت هزار ( 7000 ) ریال به مبلغ سیصد و پنجاه هزار ( 350/000 ) ریال تغییر یافت.

2 ـ تبصره ( 4 ) ماده ( 2 ) حذف شد.