مالیات‌های مستقیم

‌ماده 1 – ماده (2) و تبصره‌های آن به شرح زیر اصلاح می‌شود :
‌ماده 2 – اشخاص زیر مشمول پرداخت مالیات‌های موضوع این قانون نیستند:
1 – وزارتخانه‌ها و موسسات دولتی؛
2 – دستگاههایی که بودجه آنها وسیله دولت تأمین می‌شود.
3 – شهرداری‌ها.
‌تبصره 1 – شرکت‌هایی که تمام یا قسمتی از سرمایه آنها متعلق به اشخاص و مؤسسه‌های
مذکور در بندهای فوق باشد، سهم درآمد یا سود آنها‌مشمول حکم این ماده نخواهد بود.
حکم این تبصره مانع استفاده شرکت‌های مزبور از معافیت‌های مقرر در این قانون، حسب
مورد، نیست.
‌تبصره 2 – درآمدهای حاصل از فعالیت‌های اقتصادی از قبیل فعالیت‌های صنعتی، معدنی،
تجاری، خدماتی و سایر فعالیت‌های تولیدی برای‌اشخاص موضوع این ماده، که به نحوی
غیر از طریق شرکت نیز تحصیل می‌شود، در هر مورد به طور جداگانه به نرخ مذکور در
ماده (105) این قانون‌مشمول مالیات خواهد بود.
‌مسؤولان اداره امور در این گونه موارد نسبت به سهم فعالیت مذکور مکلف به انجام
دادن تکالیف مربوط طبق مقررات این قانون خواهند بود. در غیر‌این صورت نسبت به
پرداخت مالیات متعلق با مؤدی مسؤولیت تضامنی خواهند داشت.
‌تبصره 3 – معافیت مالیاتی این ماده برای مواردی که از طرف حضرت امام خمینی(‌ره)
یا مقام معظم رهبری دارای مجوز می‌باشند براساس نظر‌مقام معظم رهبری است.

‌ماده 2 – مواد (3) تا (16) قانون حذف می‌شود.

‌ماده 3 – ماده (20) به شرح زیر اصلاح و تبصره‌های ذیل آن حذف می‌شود.
‌ماده 20 – نرخ مالیات بر ارث نسبت به سهم الارث به شرح زیر است:
‌شرح طبقه اول طبقه دوم طبقه سوم
————————————————————————
‌تا مبلغ 000 000 50 ریال 5% 15% 35%
‌تا مبلغ 000 000 200 ریال نسبت 15% 25% 45%
‌به مازاد 000 000 50 ریال
‌تا مبلغ 000 000 500 ریال نسبت 25% 35% 55%
‌به مازاد 000 000 200 ریال
‌نسبت به مازاد 000 000 500 ریال 35% 45% 65%

‌از سهم الارث هریک از وراث طبقه اول مبلغ سی میلیون (000 000 30) ریال به عنوان
معافیت کسر و مازاد به نرخ‌های مذکور مشمول مالیات‌می‌باشد. معافیت مذکور برای هر
یک از وراث طبقه اول که کمتر از بیست سال سن داشته یا محجور یا معلول از کار
افتاده باشند مبلغ پنجاه میلیون(000 000 50) ریال خواهد بود.

‌ماده 4 – ماده (21) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌ماده 21 – اموالی که جزء ماترک متوفی باشد و تا یک سال پس از قطعیت مالیات و
غیرقابل رسیدگی بودن پرونده امر در مراجع مالیاتی طبق قوانین یا‌احکام خاص مالکیت
آنها سلب و یا به موجب گواهی سازمان ذی‌ربط بلاعوض در اختیار وزارتخانه‌ها،
موسسه‌های دولتی، شهرداری‌ها، نهادهای‌انقلاب اسلامی یا شرکت‌هایی که صددرصد
(100%) سهام آنها متعلق به دولت باشد قرار گیرد، از شمول مالیات بر ارث خارج و در
صورتی که بابت‌سلب مالکیت عوضی داده شود ارزش آن عوض یا اموال سلب مالکیت شده هر
کدام کمتر است جزء اموال مشمول مالیات بر ارث محسوب و در هر‌حال چنانچه مالیاتی
اضافه پرداخت شده باشد مسترد خواهد شد. حکم این ماده در مواردی که وراث تمام یا
قسمتی از اموال را که جزء ماترک باشد به‌طور رایگان به یکی از اشخاص مذکور در ماده
(2) این قانون واگذار کنند نیز جاری است.

‌ماده 5 – ماده (24) در موارد زیر اصلاح می‌شود:
1 – در بند (1) پس از عبارت «‌پس‌انداز خدمت» عبارت «‌و مزایای پایان خدمت،
مطالبات مربوط به خسارت اخراج، بازخرید خدمت و مرخصی‌استحقاقی استفاده نشده» اضافه
می‌گردد.
2 – در بند (2) بعد از عبارت «‌فروردین ماه 1340» عبارت «‌و ماده (51) قرارداد وین
مورخ اردیبهشت ماه 1342 و بند (4) ماده (38) قرارداد وین مورخ‌اسفندماه 1353»
اضافه می‌شود.
3 – بند (3) به شرح زیر اصلاح می‌گردد:
‌اموالی که برای سازمان‌ها و موسسه‌های مذکور در ماده (2) این قانون مورد وقف یا
نذر یا حبس واقع گردد به شرط تأیید سازمان‌ها و موسسه‌های‌مذکور.
4 – بند (4) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌هشتاددرصد (80%) اوراق مشارکت و سپرده‌های متوفی نزد بانک‌های ایرانی و شعب آنها
در خارج از کشور و مؤسسه‌های اعتباری غیربانکی مجاز؛‌همچنین پنجاه درصد(50%) ارزش
سهام متوفی در شرکت‌هایی که سهام آنها طبق قانون مربوط در بورس پذیرفته شده باشد و
چهل درصد (40%) ارزش‌سهام یا سهم‌الشرکه متوفی در سایر شرکت‌ها و نیز چهل درصد
(40%) ارزش خالص دارایی متوفی در واحدهای تولیدی، صنعتی، معدنی و کشاورزی.

‌ماده 6 – ماده (28) و تبصره آن در موارد زیر اصلاح می‌گردد:
1- در متن ماده عبارت «‌از انقضای مهلت تسلیم اظهارنامه» جانشین عبارت «‌از تسلیم
آن» می‌گردد.
2- در تبصره ماده عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح و
همچنین عبارت «‌از طرف مؤدی مفاصا حساب صادر و به او تسلیم‌نماید» حذف و عبارت
«‌مفاصا حساب مالیاتی را حداکثر ظرف مهلت یک هفته طبق مقررات این قانون صادر و به
ذی‌نفع تسلیم نماید» جانشین آن‌می‌گردد.

‌ماده 7 – ماده (30) و تبصره ذیل آن به شرح زیر اصلاح می‌شود:
1 – در متن ماده عبارت «‌ممیز مالیاتی حوزه» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح
می‌شود.
2 – در بند (‌الف) عبارت «‌ممیز که مورد تأیید سرممیز قرار گرفته باشد» به عبارت
«‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می‌شود.
3 – در بند (‌الف) عبارت «‌و در صورتی که مدت مذکور…» تا آخر بند (‌الف) حذف
می‌شود.
4 – در تبصره ذیل ماده در کلیه موارد عبارت «‌ممیز مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور
مالیاتی» اصلاح می‌شود.

‌ماده 8 – ماده (32) و تبصره (2) آن به شرح ذیل اصلاح می‌گردد:
1 – ماده 32 – مأخذ ارزیابی املاک اعم از عرصه یا اعیان ارزش معاملاتی ملک بارعایت
تبصره (1) ماده (59) این قانون در زمان فوت بوده و مأخذ‌ارزیابی سایر اموال و حقوق
مالی متوفی ارزش آنها در تاریخ فوت خواهد بود.
2 – در تبصره (2) عبارت «‌ممیز مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح و
همچنین عبارت «‌در وزارتخانه‌ها و موسسات وابسته به دولت و‌نهادهای انقلاب اسلامی»
حذف می‌شود.

‌ماده 9 – در ماده (36) پس از عبارت «‌آن را به وراث» عبارت «‌یا وصی حسب مورد»
اضافه می‌شود.

‌ماده 10 – ماده (37) به شرح زیر اصلاح می‌شود :
1 – پس از عبارت «‌مربوط به بدهی متوفی» عبارت «‌یا عدم تعلق دارایی به وی» اضافه
می‌گردد.
2 – عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می‌شود.

‌ماده 11 – ماده (42) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
1 – عبارت «‌یا واحدهای کشاورزی» پس از عبارت «‌کارگاه تولیدی» اضافه می‌شود.
2 – عبارت «‌سازمان امور مالیاتی کشور» جایگزین عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و
دارائی می‌شود».

‌ماده 12 – ماده (44) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌از هر برگ چک که از طرف بانک‌ها چاپ می‌شود در موقع چاپ دویست (200) ریال حق تمبر
اخذ می‌شود.

‌ماده 13 – در ماده (45) عبارت «‌پنج در هزار» به عبارت «‌سه در هزار» اصلاح
می‌شود.

‌ماده 14 – ماده (46) به شرح زیر اصلاح و یک تبصره ذیل آن الحاق می‌گردد:
‌در ماده (46) عبارت «‌یکصد (100) ریال» به عبارت «‌پنج هزار (000 5) ریال و
بارنامه زمینی و صورت وضعیت مسافری یک هزار (1000) ریال»‌اصلاح می‌گردد. همچنین
عبارت «‌مؤسسه‌های حمل و نقل مسؤول تنظیم دقیق بارنامه هستند و باید هویت و نشانی
صحیح صاحب کالا و سایر‌اطلاعات مربوط را در آن درج نمایند و نسخ کافی اوراق مذکور
را حداقل تا پنج سال از تاریخ صدور نگاهداری کنند» به آخر این ماده اضافه می‌شود.
‌تبصره – از اوراق و مدارک زیر به شرح مقرر در این تبصره حق تمبر اخذ می‌شود:
1 – از کارت معافیت هریک از مشمولان که به انحای مختلف از انجام دادن خدمت وظیفه
معاف می‌شوند، بابت صدور کارت معافیت مذکور، مبلغ‌ده هزار (000 10) ریال.
2 – از هرگونه گواهینامه رانندگی بین‌المللی مبلغ پنجاه هزار (000 50) ریال.
3 – از هر پلاک ترانزیت انواع خودرو و همچنین از شماره گذاری هر وسیله نقلیه که به
صورت موقت وارد کشور می‌شود مبلغ دویست هزار (000200) ریال.
4 – از گواهینامه رانندگی انواع خودرو به ازای هر سال مدت اعتبار مبلغ یک هزار
(000 1) ریال.
5 – از کارنامه و گواهینامه دانش‌آموزان دوره ابتدایی، راهنمایی و متوسطه مبلغ یک
هزار (000 1) ریال.
6 – از دانشنامه و گواهی دانشنامه کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکترا و
بالاتر مبلغ ده هزار (000 10) ریال.
7 – از گواهی ارزش تحصیلی دوره‌های ابتدایی، راهنمایی و متوسطه خارجی مبلغ بیست
هزار (000 20) ریال.
8 – از گواهی ارزش تحصیلی دوره‌های فنی و حرفه‌ای و دانشگاهی خارجی مبلغ پنجاه
هزار (000 50) ریال.
9 – از پروانه مامایی یا مدرک تحصیلی دوره کاردانی و دندانپزشکی تجربی مبلغ بیست
هزار (000 20) ریال.
10 – از پروانه مشاغل پزشکی، دندانپزشکی، پیراپزشکی، دامپزشکی و داروسازی مبلغ
یکصد هزار (000 100) ریال.
11 – از جواز تأسیس، کارت شناسایی واحدهای تولیدی و معدنی، کارت بازرگانی، پروانه
وکالت و کارشناسی و سایر پروانه‌های کسب و کار، بابت‌صدور مبلغ یکصد هزار (000
100) ریال و بابت تجدید آنها مبلغ پنجاه هزار (000 50) ریال.

‌ماده 15 – در ماده (47) عبارت «‌پنجاه (50) ریال» به عبارت «‌ده هزار (000 10)
ریال» اصلاح می‌شود.

‌ماده 16 – ماده (48) و تبصره (1) آن به شرح زیر اصلاح و تبصره‌های (2) و (3) حذف
می‌گردد:
‌ماده 48 – سهام و سهم الشرکه کلیه شرکتهای ایرانی موضوع قانون تجارت به استثنای
شرکت‌های تعاونی براساس ارزش اسمی سهام یا سهم الشرکه به‌قرار دو در هزار مشمول حق
تمبر خواهد بود. کسور صد (100) ریال هم صد (100) ریال محسوب می‌شود.
‌تبصره – حق تمبر سهام و سهم‌الشرکه شرکت‌ها باید ظرف دو ماه از تاریخ ثبت قانونی
شرکت و در مورد افزایش سرمایه و سهام اضافی از تاریخ ثبت‌افزایش سرمایه در اداره
ثبت شرکت‌ها از طریق ابطال تمبر پرداخت شود. افزایش سرمایه در مورد شرکت‌هایی که
قبلاً سرمایه خود را کاهش داده‌اند تا‌میزانی که حق تمبر آن پرداخت شده است مشمول
حق تمبر مجدد نخواهد بود.

‌ماده 17 – تبصره ذیل ماده (52) حذف می‌شود.

‌ماده 18 – تبصره‌های (1)، (2) ، (9) و (10) ماده (53) به شرح زیر اصلاح و یک
تبصره به عنوان تبصره (11) به آن الحاق می‌گردد:
1 – متن زیر جایگزین تبصره (1) می‌شود:
‌تبصره 1 – محل سکونت پدر یا مادر یا همسر یا فرزند یا اجداد و همچنین محل سکونت
افراد تحت تکفل مالک اجاری تلقی نمی‌شود مگر این که به‌موجب اسناد و مدارک ثابت
گردد که اجاره پرداخت می‌شود. در صورتی که چند واحد مسکونی محل سکونت مالک و یا
افراد مزبور باشد یک واحد‌برای سکونت مالک و یک واحد مسکونی برای هر یک از افراد
مذکور به انتخاب مالک از شمول مالیات موضوع این بخش خارج خواهد بود.
2 – در تبصره (2) ماده (53) عبارت «‌بندهای (1) ، (2) ، (4) و (5)» حذف می‌شود.
3 – در تبصره (9) عبارت «‌اداره امور مالیاتی» جایگزین عبارت «‌اداره امور اقتصادی
و دارائی» می‌شود.
4 – در تبصره (10) ماده (53) واژه «‌دولتی» به عبارت «‌سازنده مسکن» اصلاح می‌شود
و همچنین عبارت «‌ مشروط براینکه مالیات نقل و انتقال قطعی‌موضوع ماده (59) این
قانون به مأخذ تاریخ تصرف پرداخت شده باشد» به آخر تبصره اضافه می‌شود.
‌تبصره 11 – مالکان مجتمع‌های مسکونی دارای بیش از سه واحد استیجاری که با رعایت
الگوی مصرف مسکن بنا به اعلام وزارت مسکن و شهرسازی‌ساخته شده یا می‌شوند در طول
مدت اجاره از صددرصد (100%) مالیات بر درآمد املاک اجاری معاف می‌باشد در غیر این
صورت درآمد هر شخص‌ناشی از اجاره واحد یا واحدهای مسکونی در تهران تا مجموع یکصد و
پنجاه مترمربع زیربنای مفید و در سایر نقاط تا مجموع دویست مترمربع زیربنای‌مفید
از مالیات بر در آمد ناشی از اجاره املاک معاف می‌باشد.

‌ماده 19 – تبصره ذیل ماده (54) به عنوان تبصره (1) به شرح زیر اصلاح و تبصره (2)
به شرح زیر به آن الحاق می‌گردد:
‌تبصره 1 – ارزش اجاری مستغلات در مواردی که باید براساس اجاره بهای املاک مشابه
تقویم گردد به وسیله اداره امور مالیاتی که ملک در محدوده آن‌واقع است تعیین خواهد
شد.
‌تبصره 2 – از ابتدای سال 1382، مأخذ محاسبه درآمد مشمول مالیات اجاره املاک، ارزش
اجاری خواهد بود که توسط کمیسیون تقویم املاک موضوع‌ماده (64) این قانون برای
محدوده شهرها و روستاها و براساس هر مترمربع تعیین خواهد شد.

‌ماده 20 – ماده (56) حذف می‌شود.

‌ماده 21 – ماده (57) به شرح زیر اصلاح و تبصره (3) ذیل آن حذف می‌شود.
1 – عبارت «‌یکصد و بیست و پنج هزار (000 125) ریال از درآمد مشمول مالیات ماهانه»
حذف و عبارت «‌میزان معافیت مالیاتی درآمد حقوق موضوع‌ماده (84) این قانون از
درآمد مشمول مالیات سالانه» جانشین آن می‌شود.
2 – عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می‌شود.

‌ماده 22 – ماده (58) حذف می‌شود.

‌ماده 23 – ماده (59) و تبصره‌های ذیل آن حذف و متن زیر و تبصره‌های آن جایگزین
می‌شود:
‌ماده 59 – نقل و انتقال قطعی املاک به ماخذ ارزش معاملاتی و به نرخ پنج درصد(5%)
و همچنین انتقال حق واگذاری محل به ماخذ وجوه دریافتی‌مالک یا صاحب حق و به نرخ
دودرصد (2%) در تاریخ انتقال از طرف مالکان عین یا صاحبان حق مشمول مالیات
می‌باشد.
‌تبصره 1 – چنانچه برای مورد معامله ارزش معاملاتی تعیین نشده باشد، ارزش معاملاتی
نزدیکترین محل مشابه مبنای محاسبه مالیات خواهد‌بود.
‌تبصره 2 – حق واگذاری محل از نظر این قانون عبارت است از حق کسب یا پیشه یا حق
تصرف محل یا حقوق ناشی از موقعیت تجاری محل.

‌ماده 24 – ماده (64) و تبصره (1) ذیل آن در موارد زیر اصلاح می‌شود:
1 – عبارت «‌شش عضو» به عبارت «‌هفت عضو» اصلاح می‌شود.
2 – عبارت «‌وزارتخانه‌های امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌سازمان امور مالیاتی
کشور و وزارتخانه‌های» اصلاح می‌شود.
3 – واژه «‌کشاورزی» به عبارت «‌جهاد کشاورزی» اصلاح می‌شود.
4 – عبارت «‌ادارات امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌ادارات امور مالیاتی» اصلاح
می‌شود.
5 – عبارت «‌دو نفر» به عبارت «‌سه نفر» اصلاح می‌شود.
6 – عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌سازمان امور مالیاتی کشور» و
عبارت «‌امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌اداره امور‌مالیاتی» و عبارت «‌وزارت
مزبور» به عبارت «‌سازمان مزبور» اصلاح می‌شود.
7 – عبارت «‌جلسات کمیسیون با حضور کلیه اعضا رسمیت می‌یابد و تصمیمات متخذه با دو
سوم آرا معتبر است» به عبارت «‌جلسات کمیسیون با‌حضور حداقل پنج نفر که سه نفر
آنها عضو دولت باشند رسمیت می‌یابد و تصمیمات متخذه با رأی موافق چهار نفر معتبر
است» اصلاح می‌شود.
8 – در تبصره (1) ذیل ماده عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی» به عبارت
«‌سازمان امور مالیاتی کشور» و عبارت «‌وزارت مزبور» به عبارت«‌سازمان مزبور»
اصلاح می‌شود.

‌ماده 25 – ماده (66) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
1 – عبارت «‌یا حقوق ناشی از آن» حذف می‌شود.
2 – عبارت «‌یا ارزش معاملاتی حق واگذاری محل تا آخر» حذف و عبارت «‌باشد در
محاسبه مالیات موضوع ماده (59) این قانون بهای مذکور در سند‌بجای ارزش معاملاتی
هنگام انتقال حسب مورد ملاک عمل قرار خواهد گرفت» جایگزین می‌گردد.

‌ماده 26 – در ماده (67) عبارت «‌تا دو ماه» به عبارت «‌تا شش ماه» اصلاح می‌شود.

‌ماده 27 – در ماده (71) عبارت «‌که تاریخ خاتمه آن قبل از تصویب این قانون بوده
باشد» حذف می‌شود.

‌ماده 28 – ماده (77) به شرح زیر اصلاح و تبصره ذیل آن حذف می‌گردد:
‌ماده 77 – اولین نقل و انتقال قطعی ساختمان‌های نوساز اعم از مسکونی و غیره که
بیش از دو سال از تاریخ صدور گواهی پایان کار آنها نگذشته‌باشد، علاوه بر مالیات
نقل و انتقال قطعی موضوع ماده (59) این قانون مشمول مالیات مقطوع به نرخ ده‌درصد
(10%) به مأخذ ارزش معاملاتی اعیانی‌مورد انتقال خواهند بود. اشخاص حقیقی یا
حقوقی، مشمول مالیات دیگری از بابت درآمد حاصل از ساخت و فروش موضوع این ماده
نخواهند بود.

‌ماده 29 – در ماده (81) عبارت «‌به موقع تهیه» به عبارت «‌حداکثر تا آخر برنامه
سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی‌ایران» اصلاح می‌شود.

‌ماده 30 – ماده (84) به شرح زیر اصلاح و تبصره‌های (1) و (2) ذیل آن حذف می‌شود:
‌در ماده (84) عبارت «‌شصت برابر» به عبارت «‌یکصد و پنجاه برابر» اصلاح می‌شود.


‌ماده 31 – ماده (85) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌ماده 85 – نرخ مالیات بر درآمد حقوق در مورد کارکنان مشمول قانون نظام هماهنگ
پرداخت کارکنان دولت مصوب 1370.6.13 پس از کسر‌معافیت‌های مقرر در این قانون به
نرخ مقطوع ده درصد (10%) و در مورد سایر حقوق‌بگیران نیز پس از کسر معافیت‌های
مقرر در این قانون تا مبلغ چهل‌و دو میلیون (000 000 42) ریال به نرخ ده‌درصد
(10%) و نسبت به مازاد آن به نرخ‌های مقرر در ماده (131) این قانون خواهد بود.

‌ماده 32 – ماده (86) به شرح زیر اصلاح و یک تبصره به آن الحاق می‌گردد:
‌ماده 86 – پرداخت کنندگان حقوق هنگام هر پرداخت یا تخصیص آن مکلفند مالیات متعلق
را طبق مقررات ماده (85) این قانون محاسبه و کسر و‌ظرف سی روز ضمن تسلیم فهرستی
متضمن نام و نشانی دریافت‌کنندگان حقوق و میزان آن به اداره امور مالیاتی محل
پرداخت و در ماه‌های بعد فقط‌تغییرات را صورت دهند.
‌تبصره – پرداخت‌هایی که از طرف غیر از پرداخت‌کنندگان مقرری مزد و حقوق اصلی به
عمل می‌آید پرداخت کنندگان این قبیل وجوه مکلفند هنگام هر‌پرداخت مالیات متعلق را
بدون رعایت معافیت موضوع ماده (84) این قانون به نرخ‌های مقرر در ماده (85) این
قانون محاسبه و کسر و ظرف سی روز با‌صورتی حاوی نام و نشانی دریافت‌کنندگان و
میزان آن به اداره امور مالیاتی محل پرداخت کنند.

‌ماده 33 – در ماده (89) بعد از عبارت «‌مفاصا حساب مالیاتی» عبارت «‌یا تعهد کتبی
کارفرمای اشخاص حقوقی ایرانی طرف قرارداد با کارفرمای‌اتباع خارجی یا اشخاص حقوقی
ثالث ایرانی» اضافه می‌شود.

‌ماده 34 – متن زیر جانشین متن ماده (90) می‌گردد:
‌ماده 90 – در مواردی که پرداخت کنندگان حقوق، مالیات متعلق را در موعد مقرر
نپردازند یا کمتر از میزان واقعی پرداخت نمایند، اداره امور مالیاتی‌محل اشتغال
حقوق‌بگیر، یا در مورد مشمولان تبصره ماده (82) این قانون، اداره امور مالیاتی محل
پرداخت‌کننده حقوق مکلف است مالیات متعلق را‌به انضمام جرایم موضوع این قانون
محاسبه و از پرداخت کنندگان حقوق که در حکم مودی می‌باشند به موجب برگ تشخیص با
رعایت مهلت مقرر در‌ماده (157) این قانون مطالبه کند. حکم این ماده نسبت به
مشمولان ماده (88) این قانون نیز جاری خواهد بود.

‌ماده 35 – ماده (91) در موارد زیر اصلاح می‌شود:
‌الف – به انتهای بند (5) عبارت « و حق سنوات و حقوق ایام مرخصی استفاده نشده که
در موقع بازنشستگی یا از کارافتادگی به حقوق بگیر پرداخت‌می‌شود» اضافه می‌شود.
ب – در بند (6) عبارت «‌و فوق العاده‌های بدی…» تا آخر این بند حذف می‌شود.
ج – بند (7) حذف می‌شود.
‌د – در بند (8) عبارت «‌و همچنین….» تا آخر حذف می‌شود.
‌هـ – متن زیر جایگزین بند (10) می‌شود:
‌عیدی سالانه یا پاداش آخر سال جمعاً معادل یک دوازدهم میزان معافیت مالیاتی موضوع
ماده (84) این قانون.
‌و – در بند (11) عبارت «‌و همچنین….» تا آخر حذف می‌شود.
‌ز – متن زیر جایگزین بند (13) می‌شود:
‌مزایای غیرنقدی پرداختی به کارکنان حداکثر معادل دو دوازدهم معافیت موضوع ماده
(84) این قانون.
ح – عبارت «‌مشمولان قانون استخدامی وزارت اطلاعات و جانبازان انقلاب اسلامی و جنگ
تحمیلی و آزادگان» به آخر بند (14) اضافه می‌شود.
ط – بندهای (15) و (16) حذف می‌شود.

‌ماده 36 – ماده (92) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌پنجاه‌درصد (50%) مالیات حقوق کارکنان شاغل در مناطق کمتر توسعه یافته طبق فهرست
سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور بخشوده می‌شود.

‌ماده 37 – در تبصره ماده (93) عبارت «‌یا صاحب سرمایه» به بعد از واژه «(‌مضارب)»
اضافه می‌شود.

‌ماده 38 – در ماده (94) عبارت «‌که دارای دفاتر قانونی هستند» حذف می‌شود.

‌ماده 39 – ماده (95) و تبصره‌های آن حذف و متن زیر به عنوان ماده (95) و
تبصره‌های (1) و (2) ذیل آن جایگزین می‌گردد:
‌ماده 95 – صاحبان مشاغل موضوع این فصل مکلفند اسناد و مدارک مثبته کافی برای
تشخیص درآمد مشمول مالیات خود نگاهداری کنند. صاحبان‌مشاغل از لحاظ تشخیص درآمد
مشمول مالیات به گروه‌های زیر تقسیم می‌شوند:
‌الف – صاحبان مشاغلی که به موجب این قانون مکلف به ثبت فعالیت‌های شغلی خود در
دفاتر روزنامه و کل موضوع قانون تجارت هستند و باید دفاتر‌و اسناد و مدارک مربوط
را با رعایت اصول و موازین و استانداردهای پذیرفته شده حسابداری نگاهداری کنند.
ب – صاحبان مشاغلی که بر حسب این قانون مکلف به ثبت فعالیت‌های شغلی خود در دفاتر
درآمد و هزینه می‌باشند. نمونه‌های دفاتر مذکور توسط‌سازمان امور مالیاتی کشور
تهیه می‌گردد و در دسترس قرار می‌گیرد.
ج – صاحبان مشاغلی که مشمول مقررات بندهای (‌الف) و (ب) فوق نیستند مکلفند صورت
خلاصه وضعیت درآمد و هزینه خود را طبق ضوابط و‌نمونه‌های تعیین شده از طرف سازمان
امور مالیاتی کشور نگاهداری کنند.
‌تبصره 1 – سازمان امور مالیاتی کشور در صورت تشخیص ضرورت تاپایان دی ماه هر سال
فهرست مشاغل افزوده شده به بندهای (‌الف) و (ب) ماده(96) و مشمول از آغاز سال بعد
را تهیه و از طریق تشکل‌های صنفی و درج آگهی در روزنامه رسمی و یکی از روزنامه‌های
کثیرالانتشار به مؤدیان اعلام‌می‌دارد.
‌تبصره 2 – آیین‌نامه مربوط به روش‌های نگهداری دفاتر و اسناد و مدارک و نحوه ثبت
وقایع مالی و چگونگی تنظیم صورت‌های مالی نهایی براساس‌نوع فعالیت و همچنین رعایت
اصول و موازین و استانداردهای پذیرفته شده حسابداری توسط سازمان امور مالیاتی کشور
با کسب نظر از جامعه‌حسابداران رسمی تهیه و به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی
خواهد رسید.

‌ماده 40 – ماده (96) و تبصره‌های (1) و (3) آن به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌ماده 96 –
‌الف – صاحبان مشاغل موضوع بند (‌الف) ماده (95) این قانون عبارتند از:
1 – دارندگان کارت بازرگانی و کلیه واردکنندگان و صادرکنندگان.
2 – صاحبان کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی که برای آنها جواز تاسیس و پروانه
بهره‌برداری از وزارتخانه ذی‌ربط صادر شده یا می‌شود.
3 – بهره‌برداران معادن.
4 – صاحبان موسسات حسابرسی، حسابداری و دفترداری، خدمات مالی و ارائه‌دهندگان
خدمات مدیریتی، مشاوره‌ای، انفورماتیک، رایانه‌ای اعم از‌سخت‌افزاری و نرم‌افزاری
و طراحی سیستم.
5 – صاحبان مراکز آموزشی و پرورشی، آموزشگاه‌های آزاد، مدارس غیر انتفاعی،
دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی.
6 – صاحبان بیمارستان‌ها، زایشگاه‌ها، آسایشگاه‌ها، درمانگاه‌ها و خانه‌های
سالمندان.
7 – صاحبان متل‌ها و هتل‌های سه ستاره و بالاتر.
8 – بنکداران، عمده فروش‌ها، فروشگاه‌های بزرگ، واسطه‌های مالی، نمایندگان توزیع
کالاهای داخلی و وارداتی و صاحبان انبارها.
9 – نمایندگان مؤسسه‌های تجاری و صنعتی، اعم از داخلی و خارجی.
10 – صاحبان موسسات حمل و نقل موتوری، زمینی، دریایی و هوایی اعم از مسافری یا
باربری.
11 – صاحبان موسسات مهندسی و مهندسی مشاور.
12 – صاحبان موسسات تبلیغاتی و بازاریابی.

ب – صاحبان مشاغل موضوع بند (ب) ماده (95) این قانون عبارتند از:
1 – صاحبان کارگاه‌های صنعتی.
2 – صاحبان مشاغل ساختمانی، تأسیسات فنی و صنعتی، نقشه‌کشی، نقشه‌برداری، محاسبات
فنی و نظارت.
3 – چاپخانه‌داران، لیتوگراف‌ها، صحاف‌ها، ارائه دهندگان خدمات چاپ و گرافیست‌ها.
4 – صاحبان مراکز ارتباطات رایانه‌ای.
5 – وکلا، کارشناسان، مترجمان رسمی دادگستری، مشاوران حقوقی، حسابداران رسمی و
اعضای سازمان‌های نظام مهندسی.
6 – محققان، پژوهشگران و کارشناسان آزاد که به تهیه و ارائه طرح‌های تحقیقاتی
اشتغال دارند.
7 – دلالان، حق‌العمل کاران و کارگزاران.
8 – صاحبان مراکز فرهنگی – هنری، فرهنگ سراها، کانون‌های حرفه‌ای و انجمن‌های صنفی
و تخصصی.
9 – صاحبان سینماها، تماشاخانه‌ها و مکان‌های تفریحی و ورزشی.
10 – صاحبان مشاغل فیلم‌برداری، دوبلاژ، مونتاژ و سایر خدمات سینمایی.
11 – پزشکان و دندانپزشکان که دارای مطب هستند و دامپزشکان که به حرفه دامپزشکی
اشتغال دارند.
12 – صاحبان آزمایشگاه‌ها، رادیولوژی‌ها، فیزیوتراپی‌ها، سونوگرافی‌ها، الکترو
انسفالوگرافی‌ها، سی تی اسکن‌ها، سالن‌های زیبایی و دیگر ارائه‌دهندگان خدمات
بهداشتی طبی و غیر طبی.
13 – صاحبان میهمان سراها، میهمان پذیرها و مسافرخانه‌ها.
14 – صاحبان تالارهای پذیرایی، رستوران‌ها، تهیه کنندگان غذاهای آماده، ارایه
دهندگان خدمات پذیرایی و کرایه دهندگان ظروف.
15 – صاحبان دفاتر اسناد رسمی.
16 – صاحبان تعمیرگاه‌های مجاز و اتوسرویس‌ها.
17 – صاحبان نمایشگاه‌ها و فروشگاه‌های اتومبیل و بنگاه‌های معاملات املاک و
آژانس‌های کرایه اتومبیل.
18 – سازندگان و فروشندگان طلا و جواهر.
19 – عاملان فروش و فروشندگان آهن‌الات.
‌تبصره 1 – سازمان امور مالیاتی کشور در صورت تشخیص ضرورت می‌تواند هریک از
مشمولان بند (ب) این ماده را به رعایت مقررات موضوع بند(‌الف) این ماده ملزم نماید
مشروط بر آنکه مراتب کتباً تا پایان دی ماه هر سال به مؤدیان فوق ابلاغ گردد.
مؤدیان اخیرالذکر از اول سال بعد مکلف به‌اجرای آن می‌باشند.
‌تبصره 3 – مشمولان این ماده که در محل شغل خود دارای فعالیت‌های شغلی دیگر موضوع
این فصل می‌باشند مکلفند برای کلیه فعالیت‌های شغلی‌خود طبق مقررات این قانون عمل
کنند.

‌ماده 41 – ماده (97) و تبصره آن در موارد زیر اصلاح می‌شود:
1 – در بند (2) عبارت‌های «‌مأمور تشخیص» و «‌حوزه مالیاتی» هریک به عبارت «‌اداره
امور مالیاتی» اصلاح می‌شود.
2 – در بند (3) عبارت «‌ممیز و تأیید سر ممیز مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور
مالیاتی» و عبارت «‌وزیر امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌رئیس کل‌سازمان امور
مالیاتی کشور» و عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح
می‌شود.
3 – تبصره ماده (97) به تبصره (1) تبدیل و متن زیر به عنوان تبصره (2) به آن الحاق
می‌گردد:
‌تبصره 2 – هرگاه طبق اسناد و مدارک ابرازی یا به دست آمده امکان تعیین درآمد
واقعی مؤدی وجود داشته باشد، اداره امور مالیاتی مکلف است‌درآمد مشمول مالیات را
براساس رسیدگی به اسناد و مدارک مزبور یا دفاتر، حسب مورد، تعیین کند، در صورت
داشتن درآمد ناشی از فعالیت‌های‌مکتوم که مستند به دلایل و قراین کافی باشد، درآمد
مشمول مالیات آن فعالیت‌ها همواره از طریق علی‌الرأس تشخیص داده و به درآمد مشمول
مالیات‌مشخص شده قبلی افزوده و مأخذ مطالبه مالیات واقع خواهد شد.

‌ماده 42 – ماده (98) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌در متن ماده عبارت «‌مأمور تشخیص» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح و تبصره
ذیل آن حذف می‌گردد.

‌ماده 43 – ماده (100) و تبصره‌های آن به شرح زیر اصلاح می‌شود:
1 – در متن ماده عبارت «‌موضوع ماده (96)» به عبارت «‌موضوع این فصل» و عبارت «‌و
همچنین آن دسته از صاحبان مشاغل که بدون الزام به نگهداری‌دفاتر قانونی، اقدام به
نگهداری دفاتر قانونی می‌کنند» حذف و عبارت «‌و برای هر محل» به عبارت «‌یا برای
هر محل»، عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و‌دارایی» به عبارت «‌سازمان امور مالیاتی
کشور» و عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می‌شود.
2 – در تبصره (1) ذیل ماده عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی»
اصلاح می‌شود.
3 – در تبصره (3) عبارت «‌خواهد بود» به عبارت «‌نخواهد بود» اصلاح و عبارت «‌این
امر مانع از تسلیم اظهارنامه مشترک نمی‌باشد» به انتهای تبصره‌مزبور اضافه می‌شود.
4 – متن زیر جایگزین تبصره (4) می‌شود:
‌تبصره 4 – اظهارنامه مالیاتی مؤدیان موضوع این فصل شامل ترازنامه و حساب سود و
زیان یا حساب درآمد و هزینه یا خلاصه وضعیت درآمد و هزینه،‌حسب مورد طبق
نمونه‌هایی که توسط سازمان امور مالیاتی کشور تعیین می‌شود خواهد بود.
5 – تبصره‌های (5) و (7) ماده (100) حذف می‌شود.
6 – تبصره (6) به عنوان تبصره (5) و به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌در تبصره (5) عبارت «‌سازمان امور مالیاتی کشور» جایگزین عبارت «‌وزارت امور
اقتصادی و دارایی» و عبارت «‌ مشمول بند ج ماده 95 این قانون»‌جایگزین عبارت «‌یک
صنف» می‌شود.

‌ماده 44 – ماده (101) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌ماده 101 – درآمد سالانه مشمول مالیات مؤدیان موضوع این فصل که اظهارنامه مالیاتی
خود را طبق مقررات این فصل در موعد مقرر تسلیم کرده‌اند تا‌میزان معافیت موضوع
ماده (84) این قانون از پرداخت مالیات معاف و مازاد آن به نرخ‌های مذکور در ماده
(131) این قانون مشمول مالیات خواهد بود.‌شرط تسلیم اظهارنامه برای استفاده از
معافیت فوق نسبت به عملکرد سال 1382 به بعد جاری است.

‌ماده 45 – در بند (‌د) ماده (103) ارقام «‌یک میلیون (000 000 1) ریال» به «‌ده
میلیون
(000 000 10) ریال» و «‌سه میلیون (000 000 3) ریال» به «‌سی میلیون (000 000 30)
ریال» و در تبصره‌های (2) و (4) ذیل ماده عبارت «‌حوزه‌مالیاتی» به عبارت «‌اداره
امور مالیاتی» اصلاح می‌شود.

‌ماده 46 – ماده (104) و تبصره‌های آن به شرح زیر اصلاح می‌شود:
1 – در متن ماده عبارت «‌اشخاص حقیقی که طبق مقررات این قانون مکلف به نگهداری
دفاتر قانونی روزنامه و کل می‌باشند» به عبارت «‌اشخاص‌موضوع بند (‌الف) ماده (95)
این قانون» و عبارت «‌کارمزد غیربانکی» به عبارت «‌ هرگونه حق‌الزحمه یا کارمزد
ارائه خدمات به استثنای کارمزد پرداختی‌به بانکها، صندوق تعاون و مؤسسات اعتباری
غیربانکی مجاز» و عبارت «‌قراردادهای حمل و نقل» به عبارت «‌حمل و نقل» و عبارت «‌
خدمات‌کامپیوتری» به عبارت «‌خدمات و ارتباطات رایانه‌ای» اصلاح می‌شود و بعد از
عبارت «‌اجاره هر نوع» عبارت «‌وسایل نقلیه موتوری زمینی، هوایی و‌دریایی» و واژه،
«‌انبارداری» به بعد از عبارت «‌کارخانه‌ها و سردخانه‌ها» اضافه می‌شود. همچنین،
عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی» به عبارت«‌سازمان امور مالیاتی کشور» و
عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی ذی‌ربط» اصلاح می‌شود.
2 – در تبصره (1) عبارت «‌دفتر ممیزی حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور
مالیاتی» اصلاح می‌شود.
3 – در تبصره (2) عبارت «‌امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی»
اصلاح می‌شود.
4 – متن زیر به عنوان تبصره (5) به ماده (104) الحاق می‌گردد:
‌تبصره 5 – سازمان امور مالیاتی کشور تا پایان دی ماه هر سال فهرست سایر مواردی را
که باید از آغاز سال بعد به امور مصرح در این ماده اضافه شود، از‌طریق درج آگهی در
روزنامه رسمی و یکی از روزنامه‌های کثیرالانتشار کشور اعلام خواهد کرد.
5 – متن زیر به عنوان تبصره (6) به ماده (104) الحاق می‌گردد:
‌تبصره 6 – سازمان امور مالیاتی کشور می‌تواند در صورت خودداری پرداخت کنندگان
وجوه موضوع این ماده از انجام تکالیف مقرر، به آنها مراجعه و‌پس از رسیدگی‌های
لازم، مالیات متعلق را مطالبه کند. در صورت استنکاف آنها از پرداخت، از طریق
عملیات اجرایی موضوع فصل نهم از باب چهارم‌این قانون، مالیات را وصول و در مورد
کلیه دستگاههای اجرایی دولت، نهادهای عمومی غیر دولتی و سایر سازمانها و مؤسساتی
که به نحوی از‌اعتبارات دولتی استفاده می‌کنند و همچنین سایر دستگاههایی که شمول
قانون بر آنها مستلزم ذکر نام یا تصریح نام است، از حساب بانکی آنها برداشت‌کند.

‌ماده 47 – ماده (105) و تبصره‌های آن به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌ماده 105- جمع درآمد شرکت‌ها و درآمد ناشی از فعالیت‌های انتفاعی سایر اشخاص
حقوقی که از منابع مختلف در ایران یا خارج از ایران تحصیل‌می‌شود، پس از وضع
زیان‌های حاصل از منابع غیرمعاف و کسر معافیت‌های مقرر به استثنای مواردی که طبق
مقررات این قانون دارای نرخ جداگانه‌ای‌می‌باشد، مشمول مالیات به نرخ بیست و پنج
درصد (25%) خواهند بود.
‌تبصره 1 – در مورد اشخاص حقوقی ایرانی غیر تجاری که به منظور تقسیم سود تاسیس
نشده‌اند، در صورتی که دارای فعالیت انتفاعی باشند، از ماخذ‌کل درآمد مشمول مالیات
فعالیت انتفاعی آنها مالیات به نرخ مقرر در این ماده وصول می‌شود.
‌تبصره 2- اشخاص حقوقی خارجی و مؤسسات مقیم خارج از ایران به استثنای مشمولان
تبصره (5) ماده (109) و ماده (113) این قانون از مأخذ کل‌درآمد مشمول مالیاتی که
از بهره‌برداری سرمایه در ایران یا از فعالیت‌هایی که مستقیماً یا به وسیله
نمایندگی از قبیل شعبه، نماینده، کارگزار و امثال آن در‌ایران انجام می‌دهند یا از
واگذاری امتیازات و سایر حقوق خود، انتقال دانش فنی، دادن تعلیمات، کمک‌های فنی یا
واگذاری فیلم‌های سینمایی از ایران‌تحصیل می‌کنند به نرخ مذکور در این ماده مشمول
مالیات خواهند بود. نمایندگان اشخاص و مؤسسات مذکور در ایران نسبت به درآمدهایی که
به هر‌عنوان به حساب خود تحصیل می‌کنند طبق مقررات مربوط به این قانون مشمول
مالیات می‌باشند.
‌تبصره 3 – در موقع احتساب مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی اعم از ایرانی یا خارجی،
مالیات‌هایی که قبلاً پرداخت شده است با رعایت مقررات‌مربوط از مالیات متعلق کسر
خواهدشد و اضافه پرداختی از این بابت قابل استرداد است.
‌تبصره 4 – اشخاص اعم از حقیقی یا حقوقی نسبت به سود سهام یا سهام الشرکه دریافتی
از شرکت‌های سرمایه‌پذیر مشمول مالیات دیگری نخواهند‌بود.
‌تبصره 5 – در مواردی که به موجب قوانین مصوب وجوهی تحت عناوین دیگری غیر از
مالیات بر درآمد از مأخذ درآمد مشمول مالیات اشخاص قابل‌وصول باشد، مالیات اشخاص
پس از کسر وجوه مزبور به نرخ مقرر مربوط محاسبه خواهد شد.

‌ماده 48 – در ماده (106) عبارت «‌طبق مقررات مواد (94) و (95)» به عبارت «‌طبق
مقررات ماده (94) و بند (‌الف) ماده (95)» اصلاح می‌گردد.

‌ماده 49 – ماده (107) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌ماده 107 – درآمد مشمول مالیات اشخاص حقوقی خارجی و مؤسسات مقیم خارج از ایران به
شرح زیر تشخیص می‌گردد:
‌الف – در مورد پیمانکاری در ایران نسبت به عملیات هر نوع کار ساختمانی، تأسیسات
فنی و تأسیساتی شامل تهیه و نصب موارد مذکور، و نیز حمل‌ونقل و عملیات تهیه طرح
ساختمانها و تأسیسات، نقشه برداری، نقشه کشی، نظارت و محاسبات فنی، دادن تعلیمات و
کمکهای فنی، انتقال دانش فنی‌و سایر خدمات در تمام موارد به مأخذ دوازده درصد
(12%) کل دریافتی سالانه.
ب – بابت واگذاری امتیازات و سایر حقوق خود از ایران و واگذاری فیلمهای سینمایی،
که به عنوان بها یا حق نمایش یا هر عنوان دیگر عاید آنها‌می‌شود، به مأخذ بیست
درصد (20%) تا چهل درصد (40%) مجموع وجوهی که ظرف یک سال مالیاتی عاید آنها
می‌گردد، می‌باشد. ضریب تعیین‌درآمد مشمول مالیات هریک از موارد مذکور در این بند
بنا به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی و تصویب هیأت وزیران تعیین می‌شود.
‌پرداخت‌کنندگان وجوه مزبور و همچنین پرداخت کنندگان وجوه مذکور در بند (‌الف) این
ماده مکلفند در هر پرداخت مالیات متعلق را با توجه به مبالغی‌که از اول سال تا آن
تاریخ پرداخت کرده‌اند کسر و ظرف مدت ده روز به اداره امور مالیاتی محل اقامت خود
پرداخت کنند. در غیر این صورت دریافت‌کنندگان متضامناً مشمول پرداخت اصل مالیات و
متعلقات آن خواهند بود.
ج – در مورد بهره برداری از سرمایه و سایر فعالیت‌هایی که اشخاص حقوقی و مؤسسات
مزبور به وسیله نمایندگی از قبیل شعبه، نماینده، کارگزار و‌امثال آنها در ایران
انجام می‌دهند طبق مقررات ماده (106) این قانون.
‌تبصره 1 – در مواردی که تمام یا قسمتی از عملیات پیمانکاری موضوع بندهای (‌الف) و
(ب) این ماده به اشخاص حقوقی پیمانکار ایرانی واگذار‌می‌گردد، پرداخت کننده وجه
باید از هر پرداخت به پیمانکاران ایرانی دو و نیم درصد (2.5%) به عنوان مالیات
علی‌الحساب آنها کسر و ظرف سی روز‌از تاریخ پرداخت به حساب تعیین شده از طرف
سازمان امور مالیاتی کشور واریز کند.
‌تبصره 2 – در مورد عملیات پیمانکاری موضوع بند (‌الف) این ماده در صورتی که
کارفرما، وزارتخانه‌ها، مؤسسات و شرکت‌های دولتی یا شهرداریها‌باشند، آن قسمت از
مبلغ قرارداد که از طریق خرید داخلی یا خارجی به مصرف خرید لوازم و تجهیزات می‌رسد
مشروط بر آنکه در قرارداد یا اصلاحات‌و الحاقات بعدی آن مبالغ لوازم و تجهیزات به
طور جدا از سایر اقلام قرارداد درج شده باشد از پرداخت مالیات معاف خواهد بود.
‌تبصره 3 – شعب ونمایندگی‌های شرکتها و بانکهای خارجی در ایران که بدون داشتن حق
انجام دادن معامله به امر بازاریابی و جمع‌آوری اطلاعات‌اقتصادی در ایران برای
شرکت مادر اشتغال دارند و برای جبران مخارج خود از شرکت مادر وجوهی دریافت می‌کنند
نسبت به آن مشمول مالیات بر‌درآمد نخواهند بود.
‌تبصره 4 – در مواردی که پیمانکاران خارجی تمام یا قسمتی از پیمانکاری موضوع بند
(‌الف) این ماده را به پیمانکاران دست دوم اشخاص حقوقی ایرانی‌واگذار کنند معادل
آن مبلغ از لوازم و تجهیزات مذکور در قرارداد دست اول که توسط پیمانکار دست دوم
خریداری می‌گردد از دریافتی پیمانکار دست‌اول از پرداخت مالیات بر درآمد معاف
خواهد بود.
‌تبصره 5 – درآمد مشمول مالیات فعالیت‌های موضوع بند (‌الف) ماده (107) این قانون
که قرارداد پیمانکاری آنها از ابتدای سال 1382 و به بعد منعقد‌می‌گردد طبق مقررات
ماده (106) این قانون تشخیص می‌گردد. حکم این تبصره نسبت به ادامه فعالیت‌های
موضوع قراردادهای پیمانکاری که تاریخ‌انعقاد آنها قبل از سال 1382 بوده است، جاری
نخواهد بود.

‌ماده 50 – ماده (108) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌ماده 108 – اندوخته‌هایی که مالیات آن تا تاریخ لازم الاجرا شدن این اصلاحیه
پرداخت نشده در صورت انتقال به حساب سرمایه مشمول مالیات‌نخواهد بود، لیکن در صورت
تقسیم یا انتقال به حساب سود و زیان یا کاهش سرمایه معادل اندوخته اضافه شده به
حساب سرمایه، به درآمد مشمول‌مالیات سال تقسیم یا انتقال یا کاهش سرمایه اضافه
می‌شود. این حکم شامل اندوخته‌های سود ناشی از فعالیت‌های معاف مؤسسه در دوران
معافیت و‌اندوخته موضوع ماده (138) قانون مالیاتهای مستقیم مصوب 1366.12.3 و
اصلاحیه‌های بعدی آن تا تاریخ تصویب این اصلاحیه پس از احراز‌شرایط مربوط تا آن
تاریخ نخواهد بود.
‌اندوخته‌هایی که مالیات آن تا تاریخ لازم الاجرا شدن این اصلاحیه وصول گردیده در
صورت تقسیم یا انتقال به حساب سود و زیان یا سرمایه یا انحلال‌مشمول مالیات دیگری
نخواهد بود.

‌ماده 51 – ماده (110) و تبصره‌های ذیل آن به شرح زیر اصلاح می‌شود:
1 – در متن ماده عبارت «‌دفاتر قانونی» به عبارت «‌دفاتر و اسناد و مدارک» اصلاح
می‌گردد.
2 – عبارت «‌حوزه‌ای که اقامتگاه» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی که محل فعالیت
اصلی» اصلاح می‌گردد.
3 – پاراگراف «‌در صورتی که…» الی آخر حذف می‌شود.
4 – تبصره (1) ذیل ماده حذف و تبصره (2) به تبصره تبدیل می‌شود.

‌ماده 52 – ماده (111) و تبصره ذیل آن حذف و متن زیر جایگزین می‌گردد:
‌ماده 111 – شرکت‌هایی که با تأسیس شرکت جدید یا با حفظ شخصیت حقوقی یک شرکت، در
هم ادغام یا ترکیب می‌شوند از لحاظ مالیاتی مشمول‌مقررات زیر می‌باشند:
‌الف – تأسیس شرکت جدید یا افزایش سرمایه شرکت موجود تا سقف مجموع سرمایه‌های ثبت
شده شرکت‌های ادغام یا ترکیب شده از پرداخت دو در‌هزار حق تمبر موضوع ماده (48)
این قانون معاف است.
ب – انتقال دارایی‌های شرکت‌های ادغام یا ترکیب شده به شرکت جدید یا شرکت موجود
حسب مورد به ارزش دفتری مشمول مالیات مقرر در این‌قانون نخواهد بود.
ج – عملیات شرکت‌های ادغام یا ترکیب شده در شرکت جدید یا شرکت موجود مشمول مالیات
دوره انحلال موضوع بخش مالیات بر درآمد این قانون‌نخواهد بود.
‌د – استهلاک دارایی‌های منتقل شده به شرکت جدید یا شرکت موجود باید براساس روال
قبل از ادغام یا ترکیب ادامه یابد.
‌هـ – هرگاه در نتیجه ادغام یا ترکیب، درآمدی به هر یک از سهامداران در شرکت‌های
ادغام یا ترکیب شده تعلق گیرد طبق مقررات مربوط مشمول مالیات‌خواهد بود.
‌و – کلیه تعهدات و تکالیف مالیاتی شرکت‌های ادغام یا ترکیب شده به عهده شرکت جدید
یا موجود حسب مورد می‌باشد.
‌ز – آیین نامه اجرایی این ماده حداکثر ظرف شش ماه از تاریخ تصویب این اصلاحیه به
پیشنهاد مشترک وزارتخانه‌های امور اقتصادی و دارایی و صنایع‌و معادن به تصویب هیأت
وزیران خواهد رسید.

‌ماده 53 – متن ماده (115) به شرح ذیل اصلاح و تبصره ذیل آن به تبصره (1) تبدیل و
تبصره‌های (2) و (3) به شرح زیر به آن الحاق می‌گردد:
1- در متن ماده (115) و در قسمت اخیر آن واژه «‌ذخیره‌هایی» حذف و عبارت
«‌اندوخته‌ها و مانده سودهایی» جانشین می‌گردد.
‌تبصره 2 – چنانچه در بین دارایی‌های شخص حقوقی که منحل می‌شود، دارایی یا
دارایی‌های موضوع فصل اول باب سوم این قانون و سهام یا سهم‌الشرکه یا حق تقدم سهام
شرکت‌ها وجود داشته باشد و این دارایی یا دارایی‌ها حسب مورد در هنگام نقل و
انتقال قطعی مشمول مقررات ماده (59) و‌تبصره‌های ماده (143) این قانون باشند، در
تعیین مأخذ محاسبه مالیات آخرین دوره عملیات اشخاص حقوقی منحله ارزش دفتری دارایی
یا دارایی‌های‌مذکور جزو اقلام دارایی‌های شخص حقوقی منحل شده منظور نمی‌گردد و
معادل همان ارزش دفتری از جمع سرمایه و بدهی‌ها کسر می‌گردد. مالیات‌متعلق به
دارایی یا دارایی‌های مزبور حسب مورد براساس مقررات ماده (59) و تبصره‌های ماده
(143) این قانون تعیین و مورد مطالبه قرار می‌گیرد.
‌تبصره 3 – آن قسمت از اموال اشخاص حقوقی منحل شده که براساس مقررات فوق در تاریخ
انحلال مشمول مالیات مقطوع موضوع ماده (59) و‌تبصره‌های ماده (143) این قانون
باشند در اولین نقل و انتقال بعد از تاریخ انحلال مشمول مالیات نخواهند بود.

‌ماده 54 – ماده (116) به شرح زیر اصلاح و یک تبصره به آن الحاق می‌گردد:
1 – در متن ماده عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح و
عبارت «‌طبق نرخ مربوط بر حسب نوع شخص حقوقی قبل از انحلال»‌حذف می‌گردد.
2 – متن زیر به عنوان تبصره به ماده (116) الحاق می‌گردد:
‌تبصره – مالیات آخرین دوره عملیات اشخاص حقوقی که منحل می‌شوند با رعایت تبصره
(2) ماده (115) این قانون به نرخ مذکور در ماده (105) این‌قانون محاسبه می‌گردد.

‌ماده 55 – در ماده (128) از عبارت «‌در مورد شرکت‌هایی…» تا آخر ماده حذف
می‌گردد.

‌ماده 56 – ماده (129) و تبصره‌های ذیل آن حذف می‌گردد.

‌ماده 57 – ماده (130) حذف و متن زیر و تبصره آن جایگزین می‌گردد:
‌ماده 130 – بدهی‌های گذشته موضوع مواد (3) تا (16) و تبصره (3) ماده (59)، ماده
(129) قانون مالیات‌های مستقیم مصوب 1366.12.3 و‌اصلاحیه‌های بعدی آن قابل مطالبه
و وصول نخواهد بود.
‌تبصره – وزارت امور اقتصادی و دارایی می‌تواند بدهی مالیات‌هایی که سال تحصیل
درآمد مربوط یا تعلق آنها حسب مورد قبل از سال 1368 باشد را تا‌سقف یک میلیون
(000 000 1) ریال برای هر مؤدی در نقاطی که مقتضی بداند کلاً یا جزئاً مورد بخشودگی
قرار دهد.

‌ماده 58 – ماده (131) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌ماده 131 – نرخ مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی به استثنای مواردی که طبق مقررات این
قانون دارای نرخ جداگانه‌ای می‌باشد به شرح زیر است:
‌تا میزان سی میلیون (000 000 30) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه به نرخ پانزده
درصد (15%)
‌تا میزان یکصد میلیون (000 000 100) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه نسبت به
مازاد سی میلیون (000 000 30) ریال به نرخ بیست درصد (20%)
‌تا میزان دویست و پنجاه میلیون (000 000 250) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه
نسبت به مازاد یکصد میلیون (000 000 100) ریال به نرخ بیست‌و پنج درصد (25%)
‌تا میزان یک میلیارد (000 000 000 1) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه نسبت به
مازاد دویست و پنجاه میلیون (000 000 250) ریال به نرخ سی‌درصد (30%)
‌نسبت به مازاد یک میلیارد (000 000 000 1) ریال درآمد مشمول مالیات سالانه به نرخ
سی و پنج درصد (35%)

‌ماده 59 – ماده (132) و تبصره‌های آن حذف و متن زیر و تبصره‌های آن جایگزین
می‌شود:
‌ماده 132 – درآمد مشمول مالیات ابرازی ناشی از فعالیت‌های تولیدی و معدنی در
واحدهای تولیدی یا معدنی در بخش‌های تعاونی و خصوصی که از‌اول سال 1381 به بعد از
طرف وزارتخانه‌های ذی‌ربط برای آنها پروانه بهره‌برداری صادر یا قرارداد استخراج و
فروش منعقد می‌شود، از تاریخ شروع‌بهره‌برداری یا استخراج به میزان هشتاد درصد
(80%) و به مدت چهار سال و در مناطق کمتر توسعه یافته به میزان صددرصد (100%) و به
مدت ده سال‌از مالیات موضوع ماده (105) این قانون معاف هستند.
‌تبصره 1 – فهرست مناطق کمتر توسعه یافته برای بقیه مدت برنامه سوم توسعه اقتصادی،
اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و همچنین در‌آغاز هر دوره برنامه توسط
سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و وزارتخانه‌های امور اقتصادی و دارائی و صنایع
و معادن تهیه و به تصویب هیأت‌وزیران می‌رسد.
‌تبصره 2 – معافیت‌های موضوع این ماده شامل درآمد واحدهای تولیدی و معدنی مستقر در
شعاع یکصد و بیست کیلومتری مرکز تهران و پنجاه‌کیلومتری مرکز اصفهان و سی کیلومتری
مراکز استانها و شهرهای دارای بیش از سیصد هزار نفر جمعیت براساس آخرین سرشماری
به‌استثنای‌شهرک‌های صنعتی استقرار یافته در شعاع سی کیلومتری مراکز استانها و
شهرهای مذکور نخواهد بود.
‌تبصره 3 – کلیه تأسیسات ایرانگردی و جهانگردی دارای پروانه بهره‌برداری ا ز وزارت
فرهنگ و ارشاد اسلامی هر سال از پرداخت پنجاه‌درصد (50%)‌مالیات متعلق معاف هستند.
‌تبصره 4 – ضوابط مربوط به تعیین تاریخ شروع بهره‌برداری واحدهای معاف موضوع این
ماده و همچنین تعیین محدوده موضوع تبصره (2) این ماده‌توسط وزارتخانه‌های امور
اقتصادی و دارائی و صنایع و معادن تعیین و اعلام می‌گردد.

‌ماده 60 – ماده (134) به شرح زیر اصلاح گردید :
‌ماده 134 – درآمد حاصل از تعلیم و تربیت مدارس غیر انتفاعی اعم از ابتدائی،
راهنمائی، متوسطه، فنی و حرفه‌ای، دانشگاهها و مراکز آموزش عالی‌غیر انتفاعی و
درآمد مؤسسات نگهداری معلولین ذهنی و حرکتی بابت نگهداری اشخاص مذکور که حسب مورد
دارای پروانه فعالیت از مراجع ذی‌ربط‌هستند همچنین درآمد باشگاهها و موسسات ورزشی
دارای مجوز از سازمان تربیت بدنی حاصل از فعالیتهای منحصراً ورزشی از پرداخت مالیات
معاف‌است.
‌آیین‌نامه اجرائی این ماده به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارائی به تصویب هیأت
وزیران خواهد رسید.

‌ماده 61 – ماده (135) حذف می‌گردد.

‌ماده 62 – در ماده (137) بعد از عبارت «‌بابت بیمه عمر» عبارت «‌و بیمه‌های
درمانی» اضافه و همچنین متن زیر به آخر متن ماده اضافه می‌شود:
«‌در مورد معلولان و بیماران خاص و صعب العلاج علاوه بر هزینه‌های مذکور هزینه
مراقبت و توانبخشی آنان نیز قابل کسر از درآمد مشمول مالیات‌معلول یا بیمار یا
شخصی که تکفل او را عهده‌دار است می‌باشد.»

‌ماده 63 – ماده (138) و تبصره (1) آن به شرح ذیل اصلاح و تبصره (2) ذیل آن حذف و
تبصره‌های (3)، (4) و (5) آن به ترتیب به تبصره‌های(2)، (3) و (4) تغییر می‌یابند:
‌ماده 138 – آن قسمت از سود ابرازی شرکت‌های تعاونی و خصوصی که برای توسعه و
بازسازی و نوسازی یا تکمیل واحدهای موجود صنعتی و‌معدنی خود یا ایجاد واحدهای جدید
صنعتی یا معدنی در آن سال مصرف گردد از پنجاه درصد (50%) مالیات متعلق موضوع ماده
(105) این قانون‌معاف خواهد بود مشروط بر اینکه قبلا اجازه توسعه یا تکمیل یا
ایجاد واحد صنعتی یا معدنی جدید در قالب طرح سرمایه‌گذاری معین از
وزارتخانه‌ذی‌ربط تحصیل شده باشد. در صورتی که هزینه اجرای طرح یا طرح‌های یادشده
در هر سال مازاد بر سود ابرازی همان سال باشد و یا از هزینه طرح‌سرمایه‌گذاری کمتر
باشد شرکت می‌تواند از معافیت مذکور در محاسبه مالیات سود ابرازی سالهای بعد
حداکثر به مدت سه سال و به میزان مازاد مذکور‌و یا باقیمانده هزینه اجرای کامل طرح
بهره‌مند شود.
‌تبصره 1 – در صورتی که شرکت ، قبل از تکمیل، اجرای طرح را متوقف نماید یا ظرف یک
سال پس از مهلت تعیین شده در طرح سرمایه‌گذاری ، آنرا به‌بهره‌برداری نرساند، یا
ظرف پنج سال پس از شروع بهره‌برداری آنرا تعطیل، منحل یا منتقل نماید معادل
معافیت‌های مالیاتی منظور شده در این ماده برای‌اجرای طرح و جرائم متعلقه موضوع
ماده (190) این قانون از شرکت وصول خواهد شد.

‌ماده 64 – متن زیر جایگزین ماده (139) می‌گردد :
‌ماده 139 –
‌الف – موقوفات، نذورات، پذیره، کمک‌ها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی آستان قدس
رضوی، آستان حضرت عبدالعظیم الحسنی (ع)، آستانه‌حضرت معصومه(س)، آستان حضرت احمد
ابن موسی (ع) «‌شاه چراغ»، آستان مقدس حضرت امام خمینی (‌ره)، مساجد، حسینیه‌ها،
تکایا و سایر‌بقاع متبرکه از پرداخت مالیات معاف است. تشخیص سایر بقاع متبرکه به
عهده سازمان اوقاف و امور خیریه می‌باشد.
ب – کمک‌ها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی سازمان هلال احمر جمهوری اسلامی ایران
از پرداخت مالیات معاف است.
ج – کمک‌ها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی صندوق‌های پس انداز بازنشستگی و
سازمان بیمهی خدمات درمانی و سازمان تأمین اجتماعی و‌همچنین حق بیمه و حق
بازنشستگی سهم کارکنان و کارفرما و جریمه‌های دریافتی مربوط توسط آنها از پرداخت
مالیات معاف است.
‌د – کمک‌ها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی مدارس علوم اسلامی از پرداخت مالیات
معاف است. تشخیص مدارس علوم اسلامی با شورای‌مدیریت حوزه علمیه قم می‌باشد.
‌هـ- کمک‌ها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی نهادهای انقلاب اسلامی از پرداخت
مالیات معاف است. تشخیص نهادهای انقلاب اسلامی با هیأت‌وزیران می‌باشد.
‌و – آن قسمت از درآمد صندوق عمران موقوفات کشور که به مصرف عمران موقوفات برسد از
پرداخت مالیات معاف است.
‌ز – درآمد اشخاص از محل وجوه بریّه ولی فقیه، خمس و زکات از پرداخت مالیات معاف
است.
ح – آن قسمت از درآمد موقوفات عام که طبق موازین شرعی به مصرف اموری از قبیل
تبلیغات اسلامی، تحقیقات فرهنگی، علمی، دینی، فنی،‌اختراعات، اکتشافات، تعلیم و
تربیت، بهداشت و درمان، بنا و تعمیر و نگهداری مساجد و مصلاها و حوزه‌های علمیه و
مدارس علوم اسلامی و‌مدارس و دانشگاه‌های دولتی، مراسم تعزیه و اطعام، تعمیر آثار
باستانی، امور عمرانی و آبادانی، هزینه یا وام تحصیلی دانش‌آموزان و
دانشجویان،‌کمک به مستضعفان و آسیب دیدگان حوادث ناشی از سیل، زلزله، آتش سوزی،
جنگ و حوادث غیرمترقبه دیگر برسد، مشروط بر این که درآمد و‌هزینه‌های مزبور به
تأیید سازمان اوقاف و امور خیریه رسیده باشد، از پرداخت مالیات معاف است.
ط – کمک‌ها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی مؤسسات خیریه و عام المنفعه که به ثبت
رسیده‌اند، مشروط بر آن که به موجب اساسنامه آنها صرف‌امور مذکور در بند (ح) این
ماده شود و سازمان امور مالیاتی کشور بر درآمد و هزینه آنها نظارت کند، از پرداخت
مالیات معاف است.
ی – کمک‌ها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی و همچنین حق عضویت اعضاء مجامع
حرفه‌ای، احزاب و انجمن‌ها و تشکل‌های غیر دولتی که دارای‌مجوز از مراجع ذی‌ربط
باشند و وجوهی که به موجب قانون و مقررات مربوط از درآمد یا حق‌الزحمه اعضاء آنها
کسر و به حساب مجامع مزبور واریز‌می‌شود، از پرداخت مالیات معاف است.
ک – موقوفات و کمک‌ها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی انجمن‌ها و هیأت‌های مذهبی
مربوط به اقلیت‌های دینی مذکور در قانون اساسی‌جمهوری اسلامی ایران، مشروط بر این
که رسمیت آنها به تصویب وزارت کشور برسد، از پرداخت مالیات معاف است.
ل – فعالیت‌های انتشاراتی و مطبوعاتی، فرهنگی و هنری که به موجب مجوز وزارت فرهنگ
و ارشاد اسلامی انجام می‌شوند، از پرداخت مالیات معاف‌است.
‌تبصره 1 – وجوهی که از فعالیت‌های غیر انتفاعی و به منظور پیشبرد اهداف و وظایف
اشخاص موضوع این ماده از راه برگزاری دوره‌های آموزشی،‌سمینارها، نشر کتاب و
نشریه‌های دوره‌ای و … در چارچوب اساسنامه آنها تحصیل می‌شود و سازمان امور
مالیاتی کشور بر درآمد و هزینه آنها نظارت‌می‌کند، از پرداخت مالیات معاف است.
‌تبصره 2 – حکم تبصره (2) ماده (2) این قانون در مورد درآمد مشمول مالیات اشخاص
موضوع این ماده جاری می‌باشد.
‌تبصره 3 – آیین نامه اجرایی موضوع این ماده به وسیله سازمان امور مالیاتی کشور
تهیه و با پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی به تصویب هیأت‌وزیران خواهد رسید.
‌تبصره 4 – مفاد این ماده در مواردی که از طرف حضرت امام خمینی (‌ره) یا مقام معظم
رهبری دارای مجوز می‌باشند براساس نظر مقام معظم رهبری‌انجام می‌گیرد.

‌ماده 65 – ماده (140) حذف می‌گردد.

‌ماده 66 – ماده (143) و تبصره‌های (1) و (2) موضوع اصلاحیه مصوب 1376.11.26 به
شرح زیر اصلاح و تبصره (3) به آن الحاق می‌شود:
1- در ماده (143) عبارت «‌از پرداخت ده درصد (10%) مالیات…» تا آخر ماده حذف و
عبارت «‌معادل ده‌درصد (10%) مالیات آنها بخشوده می‌شود»‌جایگزین می‌گردد.
2 – در تبصره (1) واژه «‌سهام» به عبارت «‌سهام و حق تقدم سهام» و عبارت «‌وزارت
امور اقتصادی و دارائی» به عبارت «‌سازمان امور مالیاتی کشور» و‌عبارت «‌حوزه
مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح و بعد از عبارت «‌سهام شرکتها در
بورس» عبارت «‌و همچنین سایر اوراق بهاداری که در‌بورس معامله می‌شوند» اضافه
می‌شود.
3 – تبصره (2) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌تبصره 2 – از هر نقل و انتقال سهام و سهم‌الشرکه و حق تقدم سهام و سهم‌الشرکه
شرکا در سایر شرکت‌ها مالیات مقطوعی به میزان چهاردرصد (4%)‌ارزش اسمی آنها وصول
می‌شود. از این بابت وجه دیگری به‌عنوان مالیات بر درآمد نقل و انتقال فوق مطالبه
نخواهد شد. انتقال دهندگان سهام و‌سهم‌الشرکه و حق تقدم سهام مکلفند قبل از
انتقال، مالیات متعلق را به حساب سازمان امور مالیاتی کشور واریز کنند.
‌ادارات ثبت یا دفاتر اسناد رسمی مکلفند در موقع ثبت تغییرات یا تنظیم سند انتقال
حسب مورد گواهی پرداخت مالیات متعلق را اخذ و ضمیمه پرونده‌مربوط به ثبت یا انتقال
کنند.
‌تبصره 3 – در شرکت‌های سهامی پذیرفته شده در بورس اندوخته صرف سهام مشمول مالیات
مقطوع به نرخ نیم درصد (0.5%) خواهد بود و به این‌درآمد مالیات دیگری تعلق
نمی‌گیرد. شرکت‌ها مکلفند ظرف سی روز از تاریخ ثبت افزایش سرمایه آن را به حساب
سازمان امور مالیاتی کشور واریز‌کنند.

‌ماده 67 – ماده (143) مکرر حذف می‌شود.

‌ماده 68 – ماده (145) به شرح زیر اصلاح و یک تبصره ذیل آن الحاق می‌گردد:
1 – در بند (2) عبارت «‌یا مؤسسات اعتباری غیربانکی مجاز» به آخر عبارت «‌بانک‌های
ایرانی» و همچنین بعد از واژه «‌بانک‌ها» اضافه می‌گردد.
2 – عبارت زیر به عنوان بند (5) به این ماده الحاق می‌گردد:
5 – سود و جوایز متعلق به اوراق مشارکت.
‌تبصره – در مواردی که در قانون مالیات‌های مستقیم به بانک‌ها اشاره می‌شود،
امتیازات، تسهیلات، ترجیحات و تکالیف ذکر شده شامل مؤسسات‌اعتباری غیر بانکی که به
موجب قانون یا با مجوز بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تأسیس شده‌اند یا می‌شوند،
نیز خواهد شد.

‌ماده 69 – ماده (146) نسبت به مفاد این اصلاحیه ابقا و عبارت «‌حکم این ماده…»
تا آخر حذف می‌شود.

‌ماده 70 – تبصره ماده (147) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌تبصره – از لحاظ مقررات این فصل مؤسسه عبارت است از کلیه اشخاص حقوقی و همچنین
صاحبان مشاغل موضوع بندهای (‌الف) و (ب) ماده (95)‌این قانون.

‌ماده 71 – ماده (148) و تبصره‌های ذیل آن به شرح زیر اصلاح می‌شود:
1 – در جزء (ب) بند (2) عبارت «‌مزایای غیر مستمر از قبیل» به عبارت «‌مزایای غیر
مستمر اعم از نقدی و غیرنقدی از قبیل خواروبار، بهره‌وری،»‌اصلاح می‌گردد و عبارت
«‌وزارتخانه‌های امور اقتصادی و دارایی، صنایع، صنایع سنگین، معادن و فلزات و
بازرگانی» به عبارت «‌وزارت امور اقتصادی‌و دارایی و سازمان مدیریت و برنامه ریزی
کشور» اصلاح می‌گردد.
2 – عبارت «‌مازاد بر مانده حساب ذخیره مربوط» به آخر جزء (‌د) بند (2) اضافه
می‌شود.
3 – متن زیر به آخر جزء (‌هـ) بند (2) اضافه می‌شود:
«‌و همچنین تا میزان سه‌درصد (3%) حقوق پرداختی سالانه بابت پس انداز کارکنان
براساس آیین نامه‌ای که به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور به‌تصویب وزیر امور
اقتصادی و دارایی می‌رسد».
4 – جزء (‌و) بند (2) به شرح زیر جایگزین می‌گردد:
‌معادل یک ماه آخرین حقوق و دستمزد و همچنین مابه‌التفاوت تعدیل حقوق سنوات قبل که
به منظور تأمین حقوق بازنشستگی و وظیفه و مزایای پایان‌خدمت، خسارت اخراج و
بازخرید کارکنان مؤسسه ذخیره می‌شود.
‌این حکم نسبت به ذخایری که تاکنون در حساب بانک‌ها نگهداری شده است نیز جاری
خواهد بود.
5 – بند (8) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌هزینه‌های تحقیقاتی، آزمایشی و آموزشی، خرید کتاب، نشریات و لوح‌های فشرده،
هزینه‌های بازاریابی، تبلیغات و نمایشگاهی مربوط به فعالیت‌مؤسسه، براساس
آیین‌نامه‌ای که به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور به تصویب وزیر امور اقتصادی
و دارایی می‌رسد.
6 – متن زیر به انتهای بند (9) اضافه می‌شود:
«‌آیین‌نامه احراز شروط سه گانه مذکور در این بند به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی
کشور به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی می‌رسد.»
7 – متن زیر به انتهای بند (11) اضافه می‌شود:
«‌آیین نامه مربوط به این بند به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور به تصویب وزیر
امور اقتصادی و دارایی می‌رسد.»
8 – بند (12) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
«‌زیان اشخاص حقیقی یا حقوقی که از طریق رسیدگی به دفاتر آنها و با توجه به مقررات
احراز گردد، از درآمد سال یا سالهای بعد استهلاک‌پذیر است.»
9 – بند (16) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
«‌هزینه‌های ایاب و ذهاب، پذیرایی و انبارداری.»
10 – متن زیر به آخر بند (17) اضافه می‌شود:
«‌و بازرسی، هزینهی نرم‌افزاری، طراحی و استقرار سیستم‌های مورد نیاز مؤسسه، سایر
هزینه‌های کارشناسی در ارتباط با فعالیت مؤسسه و‌حق‌الزحمهی بازرس قانونی.»
11 – متن زیر جایگزین بند (18) می‌شود:
«‌سود و کارمزدی که برای انجام دادن عملیات مؤسسه به بانک‌ها، صندوق تعاون و
همچنین مؤسسات اعتباری غیر بانکی مجاز پرداخت شده یا‌تخصیص یافته باشد.»
12- عبارت «‌مازاد بر مانده حساب ذخیره مطالبات مشکوک الوصول» به آخر بند (23)
اضافه می‌شود.
13- بند (26) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
«‌ذخیره مربوط به هزینه‌های پرداختنی قابل قبول که به سال مورد رسیدگی ارتباط
دارد.»
14 – بند (28) به شرح زیر الحاق می‌گردد:
‌هزینه خرید کتاب و سایر کالاهای فرهنگی – هنری برای کارکنان و افراد تحت تکفل
آنها تا میزان حداکثر پنج درصد (5%) معافیت مالیاتی موضوع ماده(84) این قانون به
ازای هر نفر.
15 – در تبصره (1) عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی و تصویب هیأت وزیران» به
عبارت «‌سازمان امور مالیاتی کشور و تصویب وزیر امور‌اقتصادی و دارایی» اصلاح
می‌شود.
16 – تبصره (3) ماده (148) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
«‌در محاسبه مالیات شرکت‌ها و اتحادیه‌های تعاونی، ذخایر موضوع بندهای (1) و (2)
ماده (15) قانون شرکت‌های تعاونی مصوب 1350.3.16 و‌اصلاحیه‌های بعدی آن و در مورد
شرکت‌ها و اتحادیه‌هایی که وضعیت خود را با قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی
ایران مصوب1370.6.13 تطبیق داده‌اند یا بدهند، ذخیره موضوع بند (1) و حق تعاون و
آموزش موضوع بند (3) ماده (25) قانون اخیرالذکر جزو هزینه محسوب‌می‌شود.

‌ماده 72 – تبصره ماده (150) به تبصره (1) تبدیل و سه تبصره به شرح زیر به این
ماده الحاق می‌شود:
‌تبصره 2 – مؤسسات می‌توانند هزینه‌های نرم‌افزاری خود را حداکثر تا پنج سال
مستهلک کنند.
‌تبصره 3 – مؤسسات می‌توانند آن مقدار از دارایی‌های ثابت استهلاک‌پذیر را که برای
بازسازی، جایگزینی خطوط تولید یا توسعه و تکمیل خریداری‌گردیده است، با دو برابر
نرخ یا نصف مدت استهلاک پیش بینی شده در جدول استهلاکات موضوع ماده (151) این
قانون حسب مورد مستهلک کنند.
‌تبصره 4 – در اجاره‌های سرمایه‌ای دارایی‌های ثابت استهلاک‌پذیر، نحوه انعکاس
هزینه استهلاک در دفاتر طرفین معامله براساس استانداردهای‌حسابداری خواهد بود.

‌ماده 73 – ماده (151) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌جدول استهلاکات براساس ضوابط مصوب، از طرف سازمان امور مالیاتی کشور تهیه و پس از
تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی به موقع اجرا گذارده‌می‌شود.

‌ماده 74 – در ماده (152)، بندهای (5) و (6) به ترتیب به بندهای (6) و (7) تغییر
می‌یابد و متن زیر به‌عنوان بند (5) افزوده می‌شود:
5 – ارزش حق واگذاری محل کسب.

‌ماده 75 – در ماده (157) عبارت «‌سه سال» به عبارت «‌پنج سال» اصلاح و در تبصره
ذیل آن عبارت «‌ممیز مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی»‌اصلاح می‌شود.

‌ماده 76 – در ماده (167) پیش از واژه «‌می‌تواند» عبارت «‌یا سازمان امور مالیاتی
کشور» اضافه می‌شود.

‌ماده 77 – متن زیر به عنوان ماده (169) مکرر به قانون الحاق می‌گردد:
‌ماده 169 مکرر – به سازمان امور مالیاتی کشور اجازه داده می‌شود برای اشخاص حقیقی
و حقوقی کارت اقتصادی شامل شماره اقتصادی صادر کند.‌اشخاص حقیقی و حقوقی که حسب
اعلام سازمان امور مالیاتی کشور موظف به اخذ کارت اقتصادی می‌شوند مکلفند براساس
دستورالعملی که توسط‌سازمان مزبور تهیه و اعلام می‌شود برای انجام دادن معاملات
خود صورتحساب صادر و شماره اقتصادی مربوط را در صورتحساب‌ها و فرم‌ها و
اوراق‌مربوط درج نموده و فهرست معاملات خود را به سازمان امور مالیاتی کشور تسلیم
کنند. عدم صدور صورتحساب یا عدم درج شماره اقتصادی خود و‌طرف معامله حسب مورد یا
استفاده از شماره اقتصادی خود برای معاملات دیگران یا استفاده از شماره اقتصادی
دیگران برای معاملات خود مشمول‌جریمه‌ای معادل ده‌درصد (10%) مبلغ مورد معامله‌ای
که بدون رعایت ضوابط فوق انجام شده است خواهد بود.
‌عدم ارائه فهرست معاملات انجام شده به سازمان امور مالیاتی کشور طبق دستورالعمل
صادره مشمول جریمه‌ای معادل یک‌درصد (1%) معاملاتی که‌فهرست آنها ارائه نشده است
خواهد بود. جرایم مذکور توسط اداره امور مالیاتی مربوط با رعایت مهلت مقرر در ماده
(157) این قانون مطالبه خواهد‌شد و مؤدی مکلف است ظرف سی روز از تاریخ ابلاغ برگ
مطالبه نسبت به پرداخت آن اقدام کند. در غیر این صورت معترض شناخته شده و
موضوع‌جهت رسیدگی و صدور رأی به هیأت حل اختلاف مالیاتی ارجاع خواهد شد.
‌رأی هیأت مزبور قطعی و لازم‌الاجرا است. جریمه مذکور غیرقابل بخشش است و از طریق
مقررات اجرایی موضوع این قانون قابل وصول خواهد بود.
‌تبصره 1 – استفاده کنندگان از شماره اقتصادی دیگران نسبت به مالیات بر درآمد و
همچنین جرایم موضوع این ماده با اشخاصی که شماره اقتصادی آنان‌مورد استفاده قرار
گرفته است مسؤولیت تضامنی خواهند داشت.
‌تبصره 2 – در صورتی که طرفین معامله در معاملات خود از انجام دادن هر یک از
تکالیف مقرر در این ماده خودداری نمایند، متضامناً مسؤول خواهند‌بود و در مواردی که
خریدار از ارائه شماره اقتصادی خودداری کند، چنانچه فروشنده مشخصات خریدار و موضوع
معامله را ظرف مهلت یک ماه به‌سازمان امور مالیاتی کشور اعلام نماید مشمول جریمه
تخلف فوق از این بابت نخواهد بود.
‌تبصره 3 – اشخاص حقوقی و صاحبان مشاغل موضوع بندهای (‌الف) و (ب) ماده (95) این
قانون مکلف به نگهداری صورتحساب‌های مربوط به‌خریدهای خود در سال عملکرد و سال بعد
از آن می‌باشند و در صورت درخواست مأموران مالیاتی باید به آنان ارائه دهند. در
غیر این صورت مشمول‌جریمه‌ای معادل ده درصد (10%) صورتحسابهای ارائه نشده خواهند
بود.

‌ماده 78 – متن ذیل جایگزین ماده (171) گردد:
‌ماده 171 – کارمندان وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان امور مالیاتی کشور در
دوره خدمت یا آمادگی به خدمت نمی‌توانند به عنوان وکیل یا‌نماینده مؤدیان مراجعه
نمایند.

‌ماده 79 – ماده (175) و تبصره ذیل آن حذف و متن زیر جایگزین می‌شود:
‌ماده 175 – کلیه نصاب‌های مندرج در این قانون، هماهنگ با نرخ تورم هر دو سال یک
بار به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی و تصویب هیأت‌وزیران قابل تعدیل است.

‌ماده 80 – ماده (177) و تبصره‌های ذیل آن به شرح زیر اصلاح می‌گردد:
1 – در متن ماده عبارت‌های «‌دفتر ممیزی مالیاتی حوزه» و «‌ممیز مالیاتی» و «‌حوزه
مالیاتی» و «‌ممیز مالیاتی حوزه» و «‌دفتر ممیزی مالیاتی» و «‌دفتر‌ممیزی حوزه»
حذف و به جای هر یک از آنها عبارت «‌اداره امور مالیاتی» جایگزین می‌شود.
2 – در تبصره (1) بعد از عبارت «‌برای تسلیم اظهارنامه» عبارت «‌یا سایر اوراقی که
مؤدی مالیاتی به موجب مقررات مکلف به تسلیم آن می‌باشد» و بعد‌از عبارت «‌جهت
تسلیم اظهارنامه» عبارت «‌یا اوراق مذکور» اضافه می‌شود.
3 – متن زیر به عنوان تبصره (3) به ماده (177) الحاق می‌گردد:
‌تبصره 3 – صاحبان مشاغل مکلفند ظرف چهار ماه از تاریخ شروع فعالیت مراتب را کتباً
به اداره امور مالیاتی محل اعلام نمایند.
‌عدم انجام دادن تکلیف فوق در مهلت مقرر مشمول جریمه‌ای معادل ده‌درصد (10%)
مالیات قطعی و نیز موجب محرومیت از کلیه تسهیلات و‌معافیت‌های مالیاتی از تاریخ
شناسایی توسط اداره امور مالیاتی خواهد بود. این حکم در مورد صاحبان مشاغلی که
برای آنها از طرف مراجع ذی ربط‌پروانه یا مجوز فعالیت صادر گردیده است، نخواهد
بود.

‌ماده 81 – در ماده (178) بعد از عبارت «‌اظهارنامه مالیاتی» عبارت «‌یا سایر
اوراقی که مؤدی مالیاتی به موجب مقررات مکلف به تسلیم آن‌می‌باشد» اضافه می‌شود.

‌ماده 82 – ماده (181) و تبصره ذیل آن در موارد زیر اصلاح می‌شود:
1 – عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی» در متن ماده و تبصره ذیل آن به عبارت
«‌سازمان امور مالیاتی کشور» اصلاح می‌شود.
2 – عبارت «‌برای این منظور از طرف وزارت مذکور تهیه خواهد شد» به عبارت «‌به
پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور و تصویب وزیر امور اقتصادی و‌دارایی خواهد بود»
اصلاح می‌شود.
3 – در تبصره ذیل ماده عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی»
اصلاح می‌شود.

‌ماده 83 – تبصره ماده (186) به تبصره (1) تبدیل متن زیر به عنوان تبصره (2) به آن
الحاق می‌گردد:
‌تبصره 2 – به سازمان امور مالیاتی کشور اجازه داده می‌شود مبلغی معادل یک در هزار
درآمد مشمول مالیات قطعی شده صاحبان درآمد مشاغل را‌وصول و در حساب مخصوص در خزانه
منظور نموده تا در حدود اعتبارات مصوب بودجه سالانه به تشکل‌های صنفی و مجامع
حرفه‌ای که در امر‌تشخیص و وصول مالیات همکاری می‌نمایند پرداخت نماید. وجوه
پرداختی به استناد این ماده از شمول مالیات و کلیه مقررات مغایر مستثنی است.

‌ماده 84 – ماده (187) و تبصره‌های ذیل آن به شرح زیر اصلاح می‌گردد:
1 – در متن ماده عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح و
عبارت‌های «‌مالیات خانه‌های خالی، مالیات اراضی بایر» و «‌براساس‌گزارش ممیز
مالیاتی و تأیید سرممیز مالیاتی» حذف می‌شود.
2 – در تبصره (1) ذیل ماده بعد از عبارت «‌تضمین معتبر» عبارت «‌از قبیل سفته،
بیمه نامه، اوراق بهادار، وثیقه ملکی و…» اضافه می‌شود.
3 – در تبصره (2) ذیل ماده عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی»
و عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌سازمان امور‌مالیاتی کشور»
اصلاح می‌گردد.

‌ماده 85 – در ماده (189) عبارت «‌مؤدیانی که… هستند» به عبارت «‌اشخاص حقوقی و
همچنین اشخاص حقیقی موضوع بندهای (‌الف) و (ب)‌ماده (95) این قانون» اصلاح می‌شود.

‌ماده 86 – ماده (190) و تبصره‌های ذیل آن به شرح زیر اصلاح می‌شود:
1 – در ابتدای متن ماده عبارت «‌معادل چهاردرصد… کسر خواهد شد» حذف و متن زیر
جایگزین می‌شود:
«‌علی الحساب پرداختی بابت مالیات عملکرد هر سال مالی قبل از سررسید مقرر در این
قانون برای پرداخت مالیات عملکرد موجب تعلق جایزه‌ای‌معادل یک درصد (1%) مبلغ
پرداختی به ازای هر ماه تا سررسید مقرر خواهد بود که از مالیات متعلق همان عملکرد
کسر خواهد شد.»
2 – تبصره‌های (1) و (2) ذیل ماده به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌تبصره 1 – مؤدیانی که به تکالیف قانونی خود راجع به تسلیم به موقع اظهارنامه یا
ترازنامه و حساب سود و زیان و پرداخت یا ترتیب دادن پرداخت‌مالیات طبق اظهارنامه
یا ترازنامه و حساب سود و زیان و حسب مورد ارائه به موقع دفاتر و اسناد و مدارک
خود اقدام نموده‌اند در موارد مذکور در ماده(239) این قانون، هرگاه برگ تشخیص
مالیاتی صادره را قبول یا با اداره امور مالیاتی توافق نمایند و نسبت به پرداخت
مالیات متعلقه یا ترتیب دادن‌پرداخت آن اقدام کنند از هشتاد درصد (80%) جرایم مقرر
در این قانون معاف خواهند بود. همچنین، در صورتی که این گونه مؤدیان ظرف یک ماه
از‌تاریخ ابلاغ برگ قطعی مالیات نسبت به پرداخت یا ترتیب دادن پرداخت آن اقدام
نمایند از چهل درصد (40%) جرایم متعلقه مقرر در این قانون معاف‌خواهند بود.
‌تبصره 2 – چنانچه فاصله تاریخ وصول اعتراض مؤدی نسبت به برگ تشخیص مالیات تا
تاریخ قطعی شدن مالیات از یک سال تجاوز نماید، جریمه دو‌و نیم درصد (2.5%) در ماه
موضوع این ماده نسبت به مدت زمان بیش از یک سال مذکور تا تاریخ ابلاغ برگ قطعی
مالیات قابل مطالبه از مؤدی نخواهد‌بود. سازمان امور مالیاتی کشور مکلف است
ترتیباتی اتخاذ نماید که رسیدگی و قطعیت یافتن مالیات مؤدیان حداکثر تا یک سال پس
از تاریخ تسلیم‌اعتراض آنان صورت پذیرد.

‌ماده 87 – در ماده (192) عبارت «‌پنج درصد» به عبارت «‌ده درصد (10%)» اصلاح و
تبصره ذیل آن به شرح زیر اصلاح می‌گردد:
‌تبصره – عدم تسلیم اظهارنامه توسط اشخاص حقوقی و مشمولان بندهای (‌الف) و (ب)
ماده (95) این قانون موجب تعلق جریمه‌ای معادل چهل‌درصد(40%) مالیات متعلق می‌گردد
و مشمول بخشودگی نمی‌شود.
‌در مورد مؤدیانی که اظهارنامه خود را تسلیم می‌نمایند حکم این تبصره نسبت به
مالیات متعلق به درآمدهای کتمان شده یا هزینه‌های غیرواقعی که‌غیرقابل قبول نیز
باشد جاری خواهد بود.

‌ماده 88 – در ماده (198) عبارت «‌در شرکت‌های منحله» به ابتدای ماده افزوده
می‌شود.

‌ماده 89 – در تبصره (2) ماده (199) «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی» به عبارت
«‌سازمان امور مالیاتی کشور» اصلاح و در تبصره (4) ذیل ماده‌عبارت «‌وزیر امور
اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌رئیس کل سازمان امور مالیاتی کشور» اصلاح می‌شود.

‌ماده 90 – متن زیر جایگزین ماده (201) می‌شود و یک تبصره به آن الحاق می‌گردد:
‌ماده 201 – هرگاه مؤدی به قصد فرار از مالیات از روی علم و عمد به ترازنامه و
حساب سود و زیان یا به دفاتر و اسناد و مدارکی که برای تشخیص‌مالیات ملاک عمل
می‌باشد و برخلاف حقیقت تهیه و تنظیم شده است استناد نماید یا برای سه سال متوالی
از تسلیم اظهارنامه مالیاتی و ترازنامه و‌حساب سود و زیان خودداری کند علاوه بر
جریمه‌ها و مجازات‌های مقرر در ا ین قانون از کلیه معافیت‌ها و بخشودگی‌های قانونی
در مدت مذکور‌محروم خواهد شد.
‌تبصره – تعقیب و اقامه دعوی علیه مرتکبین نزد مراجع قضائی از طرف رئیس سازمان
مالیاتی کشور به عمل خواهد آمد.

‌ماده 91 – ماده (202) در موارد زیر اصلاح می‌شود:
1 – در متن ماده بعد از عبارت «‌وزارت امور اقتصادی و دارایی» عبارت «‌یا سازمان
امور مالیاتی کشور» اضافه می‌شود و عبارت «‌یکصدهزار تومان (‌یک‌میلیون (000 000
1) ریال)» به عبارت «‌ده میلیون (000 000 10) ریال» اصلاح می‌شود. همچنین، عبارت
«‌وزارت مزبور» به عبارت «‌وزارت یا سازمان‌مزبور» اصلاح می‌گردد.
2 – در همین ماده واژه «‌بدهی» به عبارت «‌بدهی قطعی» اصلاح می‌شود.
3 – تبصره (1) ماده (202) حذف می‌شود.
4 – تبصره (2) ذیل ماده (202) تبدیل به تبصره می‌شود و عبارت «‌وزارت امور اقتصادی
و دارایی» به عبارت «‌ سازمان امور مالیاتی کشور» اصلاح‌می‌شود.

‌ماده 92 – متن زیر جایگزین ماده (219) می‌شود و تبصره‌ای به آن الحاق می‌گردد:
‌ماده 219 – شناسایی و تشخیص درآمد مشمول مالیات، مطالبه و وصول مالیات موضوع این
قانون به سازمان امور مالیاتی کشور محول می‌شود که به‌موجب بند (‌الف) ماده (59)
قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران ایجاد
گردیده است. نحوه انجام دادن‌تکالیف و استفاده از اختیارات و برخورداری از
صلاحیت‌های هر یک از ماموران مالیاتی و اداره امور مالیاتی و همچنین ترتیبات اجرای
احکام مقرر در‌این قانون به موجب آیین نامه‌ای خواهد بود که حداکثر ظرف مدت شش ماه
پس از تصویب این قانون به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور، به تصویب‌وزیر امور
اقتصادی و دارایی خواهد رسید.
‌تبصره – سازمان امور مالیاتی کشور می‌تواند تا تصویب آیین نامه موضوع این ماده،
از روشها، ترتیبات اجرایی و عناوین شغلی قبلی به عنوان مقررات‌مجری استفاده نماید.

‌ماده 93 – متن زیر جایگزین ماده (220) می‌شود:
‌ماده 220 – اصلاحات عبارتی زیر در این قانون انجام می‌شود:
1 – در مواد ذیل عبارت «‌سازمان امور مالیاتی کشور» جایگزین عبارت «‌وزارت امور
اقتصادی و دارایی» می‌گردد.
‌مواد (26)، (29)، (39)، (40)، (41)، (57)، (80)، (114) و (154) و تبصره (2) ذیل
آن، مواد (158)، (159) و تبصره ذیل آن، مواد (160)، (163)،(164)، (166)، (169)،
(176)، (186) و (191)، تبصره (2) ذیل ماده (203)، ماده (215) و تبصره‌های (1) و
(2) ذیل آن و تبصره ماده (230).
2 – در موارد زیر عبارت «‌اداره امور مالیاتی» جایگزین واژه‌ها و عبارت‌های
«‌مأمور تشخیص»، «‌مأموران تشخیص»، «‌ممیز مالیاتی»، «‌سرممیز مالیاتی»،«‌حوزه»،
«‌حوزه مالیاتی»، «‌دفتر ممیزی حوزه مالیاتی»، «‌دفتر ممیزی» و «‌اداره امور
اقتصادی و دارایی» می‌شود:
‌مواد (26) ، (27) ، (29) ، (31) ، (34) ، (35) و تبصره‌های (2) و (3) ماده (38) ،
ماده (39) و تبصره ذیل آن مواد (72) و (80) ، تبصره‌های (1) و(2) ماده (87) ، مواد
(88) و (102) ، تبصره (5) ماده (109) ، مواد (113) ، (114) ، (117) ، (126) و
(154) و تبصره (2) آن، مواد (156) ، (161) ،(162) ، (164) ، (170) ، (179) ، (183)
، (184) ، (185) و (186) و تبصره ذیل آن ، مواد (188) ، (208) ، (210)، (211) ،
(213) ، (214) ،(227)، (229) و (230) و تبصره ذیل آن، مواد (232) ، (233) و (249).

‌ماده 94 – ماده (221) موضوع اصلاحیه مصوب 1377.9.18 و مواد (222)، (223)، (224) و
(225) حذف می‌گردد.

‌ماده 95 – متن ماده (226) و تبصره (2) ذیل آن حذف و تبصره (1) به عنوان متن ماده
(226) جایگزین می‌گردد و تبصره (3) به عنوان تبصره ذیل‌ماده حفظ می‌شود.

‌ماده 96 – در ماده (231) عبارت «‌مأمورین تشخیص» به عبارت «‌ادارات امور مالیاتی»
اصلاح و متن زیر جایگزین تبصره ذیل ماده (231) می‌شود:
‌تبصره – در مورد بانک‌ها و مؤسسه‌های اعتباری غیربانکی، سازمان امور مالیاتی کشور
اسناد و اطلاعات مربوط به درآمد مؤدی را از طریق وزیر امور‌اقتصادی و دارایی
مطالبه خواهد کرد و بانک‌ها و مؤسسه‌های اعتباری غیر بانکی موظفند حسب نظر وزیر
امور اقتصادی و دارایی اقدام نمایند.

‌ماده 97 – ماده (234) حذف می‌شود.

‌ماده 98 – متن زیر جایگزین ماده (235) می‌شود و تبصره ذیل آن حذف می‌گردد:
‌ماده 235 – اداره امور مالیاتی مکلف است نسبت به مؤدیانی که بدهی مالیاتی قطعی
خود را پرداخت نموده‌اند حداکثر ظرف پنج روز از تاریخ وصول‌تقاضای مؤدی مفاصا حساب
مالیاتی تهیه و به مؤدی تسلیم کند.

‌ماده 99 – ماده (236) حذف می‌گردد.

‌ماده 100 – تبصره ذیل ماده (237) حذف می‌شود.

‌ماده 101 – در ماده (238) اصلاحات زیر انجام می‌شود و تبصره‌های (1) و (2) ذیل آن
حذف می‌گردد:
1 – عبارت «‌برای رفع اختلاف خود با ممیز یا سرممیز» حذف می‌شود.
2 – عبارت «‌به ممیز کل» به عبارت «‌به اداره امور مالیاتی» تغییر می‌کند.
3 – عبارت «‌ممیز کل» به عبارت «‌مسؤول مربوط» تغییر می‌کند.
4 – عبارت «‌دفتر ممیز کلی» به عبارت «‌دفتر مربوط» تغییر می‌کند.
5 – واژه «‌ممیز کل» به عبارت «‌مسؤول مربوط» تغییر می‌کند.

‌ماده 102 – در ماده (239) اصلاحات زیر انجام می‌شود:
1 – عبارت «‌ممیز یا سرممیز» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح می‌شود.
2 – عبارت «‌با ممیز کل» حذف می‌شود.
3 – عبارت «‌به ممیز کل» به عبارت «‌به اداره امور مالیاتی مربوط» اصلاح می‌شود.


‌ماده 103 – ماده (240) به شرح زیر اصلاح و تبصره ذیل آن حذف می‌گردد:
‌عبارت «‌ممیز یا سرممیزی که برگ تشخیص را امضا نموده است» حذف و عبارت «‌نماینده
اداره امور مالیاتی» جایگزین می‌گردد. عبارت «‌و نظریات‌خود» حذف می‌گردد.

‌ماده 104 – ماده (241) حذف می‌شود.

‌ماده 105 – متن زیر و تبصره ذیل آن جایگزین ماده (242) می‌شود:
‌ماده 242 – اداره امور مالیاتی موظف است در هر مورد که به علت اشتباه در محاسبه،
مالیات اضافی دریافت شده است و همچنین در مواردی که‌مالیاتی طبق مقررات این قانون
قابل استرداد می‌باشد، وجه قابل استرداد را از محل وصولی جاری ظرف یک ماه به مؤدی
پرداخت کند.
‌تبصره – مبالغ اضافه دریافتی از مؤدیان بابت مالیات موضوع این قانون به هر عنوان
مشمول خسارتی به نرخ یک و نیم درصد (1.5%) در ماه از تاریخ‌دریافت تا زمان استرداد
می‌باشد و از محل وصولی‌های جاری به مؤدی پرداخت خواهد شد. حکم این تبصره نسبت به
مالیات‌های تکلیفی و علی‌الحساب‌های پرداختی در صورتی که اضافه بر مالیات متعلق
باشد در صورتی که ظرف سه ماه از تاریخ درخواست مؤدی مسترد نشود از تاریخ
انقضاء‌مدت مزبور جاری خواهد بود.

‌ماده 106 – اصلاحات زیر در ماده (243) به عمل می‌آید:
1 – عبارت «‌مأموران تشخیص یا قسمت وصول و ابلاغ خدمات مالیاتی آن را وارد ندانند»
حذف و عبارت «‌اداره امور مالیاتی آن را وارد نداند»‌جایگزین می‌شود.
2 – واژه «‌مأموران» به واژه «‌اداره» اصلاح می‌شود.
3- عبارت «‌ممیز کل» به عبارت «‌اداره مربوط» اصلاح می‌شود.

‌ماده 107 – ماده (244) و تبصره‌های ذیل آن حذف و متن زیر و تبصره‌های آن جایگزین
می‌شود:
‌ماده 244 – مرجع رسیدگی به کلیه اختلاف‌های مالیاتی جز در مواردی که ضمن مقررات
این قانون مرجع دیگری پیش‌بینی شده، هیأت حل اختلاف‌مالیاتی است. هر هیأت حل
اختلاف مالیاتی از سه نفر به شرح زیر تشکیل خواهد شد:
1 – یک نفر نماینده سازمان امور مالیاتی کشور.
2 – یک نفر قاضی اعم از شاغل یا بازنشسته. در صورتی که قاضی بازنشسته واجد شرایطی
در شهرستانها یا مراکز استانها وجود نداشته باشد بنا به‌درخواست سازمان امور
مالیاتی کشور، رئیس قوه قضائیه یک نفر قاضی شاغل را برای عضویت هیأت معرفی خواهد
نمود.
3 – یک نفر نماینده از اتاق بازرگانی و صنایع و معادن یا اتاق تعاون یا جامعه
حسابداران رسمی یا مجامع حرفه‌ای یا تشکل‌های صنفی یا شورای‌اسلامی شهر به انتخاب
مؤدی در صورتی که برگ تشخیص مالیات ابلاغ قانونی شده باشد و یا همزمان با تسلیم
اعتراض به برگ تشخیص در مهلت‌قانونی مؤدی انتخاب خود را اعلام ننماید سازمان امور
مالیاتی باتوجه به نوع فعالیت مؤدی یا موضوع مالیات مورد رسیدگی از بین نمایندگان
مزبور یک‌نفر را انتخاب خواهد کرد.
‌تبصره 1 – جلسات هیأت‌های حل اختلاف مالیاتی با حضور سه نفر رسمی است و رأی
هیأت‌های مزبور با اکثریت آراء قطعی و لازم‌الاجرا است، ولی‌نظر اقلیت باید در متن
رأی قید گردد.
‌تبصره 2 – اداره امور هیأت‌های حل اختلاف مالیاتی و مسؤولیت تشکیل جلسات هیأت‌ها
به عهده سازمان امور مالیاتی کشور می‌باشد و حق‌الزحمه‌اعضاء هیأت‌های حل اختلاف
براساس آیین‌نامه‌ای که بنا به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور به تصویب وزیر
امور اقتصادی و دارایی خواهد رسید از‌محل اعتباری که به همین منظور در بودجه
سازمان مذکور پیش‌بینی می‌شود قابل پرداخت خواهد بود.

‌ماده 108 – متن زیر جایگزین ماده (245) می‌گردد و تبصره ذیل آن حذف می‌شود:
‌ماده 245 – نمایندگان سازمان امور مالیاتی کشور عضو هیأت از بین کارمندان سازمان
مذکور که دارای حداقل ده سال سابقه خدمت بوده و لااقل شش‌سال آن را در امور
مالیاتی اشتغال داشته و در امر مالیاتی بصیر و مطلع باشند انتخاب خواهند شد.

‌ماده 109 – ماده (246) و تبصره ذیل آن به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌ماده 246 – وقت رسیدگی هیأت حل اختلاف مالیاتی در مورد هر پرونده، جهت حضور مؤدی
یا نماینده مؤدی و نیز اعزام نماینده اداره امور مالیاتی‌باید به آنها ابلاغ گردد.
فاصله تاریخ ابلاغ و روز تشکیل جلسه هیأت نباید کمتر از ده روز باشد مگر به
درخواست مؤدی و موافقت واحد مربوط.
‌تبصره – عدم حضور مؤدی یا نماینده مؤدی و نیز نماینده اداره امور مالیاتی مربوط
مانع از رسیدگی هیأت و صدور رأی نخواهد بود.

‌ماده 110 – ماده (247) و تبصره‌های ذیل آن حذف می‌شود.

‌ماده 111 – در ماده (250) عبارت «‌ممیز و یا سرممیز مالیاتی» حذف و عبارت «‌اداره
امور مالیاتی» جایگزین می‌شود.

‌ماده 112 – ماده (251) به شرح زیر اصلاح می‌شود:
‌ماده 251 – مؤدی یا اداره امور مالیاتی می‌توانند ظرف یک ماه از تاریخ ابلاغ رأی
قطعی هیأت حل اختلاف مالیاتی، به استناد عدم رعایت قوانین و‌مقررات موضوعه یا نقص
رسیدگی، با اعلام دلایل کافی به شورای عالی مالیاتی شکایت و نقض رأی و تجدید
رسیدگی را درخواست کنند.

‌ماده 113 – ماده (251) مکرر به شرح زیر اصلاح می‌گردد:
1 – بعد از عبارت «‌موضوع این قانون» عبارت «‌و مالیات‌های غیرمستقیم» اضافه
می‌شود.
2 – عبارت «‌اتفاق آرا» به عبارت «‌اکثریت آرا» تغییر می‌یابد.
3 – تبصره ماده (251) مکرر حذف می‌گردد.

‌ماده 114 – ماده (252) و تبصره ذیل آن به شرح زیر اصلاح می‌شود :
‌ماده 252 – شورای عالی مالیاتی مرکب است از بیست و پنج نفر عضو که از بین اشخاص
صاحب نظر، مطلع و مجرب در امور حقوقی، اقتصادی،‌مالی، حسابداری و حسابرسی که دارای
حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی یا معادل در رشته‌های مذکور می‌باشند به پیشنهاد رئیس
کل سازمان امور‌مالیاتی کشور و حکم وزیر امور اقتصادی و دارایی منصوب می‌شوند.
‌تبصره 1 – حداقل پانزده نفر از اعضاء شورای عالی مالیاتی باید از کارکنان وزارت
امور اقتصادی و دارایی و یا سازمانها و واحدهای تابعه آن که دارای‌حداقل شش سال
سابقه کار در مشاغل مالیاتی باشند انتخاب شوند.
‌تبصره 2 – جلسات شورای عالی مالیاتی با حضور حداقل دوسوم اعضاء رسمی است و
تصمیمات آن با رأی حداقل نصف به علاوه یک حاضرین معتبر‌خواهد بود.

‌ماده 115 – در ماده (253) عبارت «‌از طرف وزیر امور اقتصادی و دارایی منصوب
نماید» به عبارت «‌به پیشنهاد رئیس کل سازمان امور مالیاتی‌کشور و حکم وزیر امور
اقتصادی و دارایی منصوب می‌شود» اصلاح می‌گردد.

‌ماده 116 – بند (1) ماده (255) به شرح زیر اصلاح و در بندهای (2) و (3) بعد از
عبارت «‌وزیر امور اقتصادی و دارایی» عبارت «‌یا رئیس کل‌سازمان امور مالیاتی
کشور» اضافه شود و در بند (4) عبارت «‌ممیز کل» به عبارت «‌ اداره امور مالیاتی»
اصلاح می‌شود.
1 – تهیه آیین نامه‌ها و بخشنامه‌های مربوط به اجرای این قانون در مواردی که از
طرف وزیر امور اقتصادی و دارایی یا رئیس کل سازمان امور مالیاتی‌کشور ارجاع
می‌گردد و یا در مواردی که شورای عالی مالیاتی تهیه آن را ضروری می‌داند پس از
تهیه به رئیس کل سازمان امور مالیاتی کشور پیشنهاد کند.

‌ماده 117 – در ماده (256) عبارت «‌ممیز کل» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی» اصلاح
می‌شود.

‌ماده 118 – در ماده (257) عبارت «‌اعم از بدوی یا تجدیدنظر» حذف می‌گردد.

‌ماده 119 – ماده (258) به شرح ذیل اصلاح می‌گردد :
«‌هرگاه در شعب شورای عالی مالیاتی نسبت به موارد مشابه رویه‌های مختلف اتخاذ شده
باشد حسب ارجاع وزیر امور اقتصادی و دارایی یا رئیس کل‌سازمان امور مالیاتی کشور
یا رئیس شورای عالی مالیاتی هیات عمومی شورای عالی مالیاتی با حضور رئیس شورا و
رؤسای شعب و در غیاب رئیس‌شعبه یک نفر از اعضای آن شورا به انتخاب رئیس شورا تشکیل
خواهد شد و موضوع مورد اختلاف را بررسی کرده و نسبت به آن اتخاذ نظر و اقدام
به‌صدور رای می‌نماید در این صورت رای هیات عمومی که با دو سوم آرای تمام اعضا
قطعی است برای شعب شورای عالی مالیاتی و هیاتهای حل‌اختلاف مالیاتی در موارد مشابه
لازم‌الاتباع است.

‌ماده 120 – در ماده (259) عبارت «‌ممیز کل مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور
مالیاتی» اصلاح می‌شود.

‌ماده 121 – ماده (260) حذف می‌گردد.

‌ماده 122 – در ماده (261) عبارت «‌از طرف وزیر امور اقتصادی و دارایی» به عبارت
«‌به پیشنهاد رئیس کل سازمان امور مالیاتی کشور و حکم وزیر‌امور اقتصادی و دارایی»
اصلاح می‌شود.

‌ماده 123 – در ماده (262) عبارت «‌مأموران تشخیص مالیاتی، کارشناسان مالیاتی و
حسابرسان مالیاتی و همچنین نمایندگان وزارت امور اقتصادی‌و دارایی» به عبارت
«‌مأموران مالیاتی و نمایندگان سازمان امور مالیاتی کشور» اصلاح می‌شود.

‌ماده 124 – در ماده (263) عبارت «‌از طرف وزیر امور اقتصادی و دارایی» به عبارت
«‌به پیشنهاد رئیس کل سازمان امور مالیاتی کشور و حکم وزیر‌امور اقتصادی و دارایی»
اصلاح می‌شود.

‌ماده 125 – در ماده (264) عبارت «‌مأموران تشخیص مالیات و نمایندگان وزارت امور
اقتصادی و دارایی در هیأت حل اختلاف مالیاتی و‌کارشناسان مالیاتی و حسابرسان
مالیاتی» به عبارت «‌مأموران مالیاتی و نمایندگان سازمان امور مالیاتی کشور در
هیأت‌های حل اختلاف مالیاتی» اصلاح‌می‌گردد. همچنین در بند (پ) ماده مذکور عبارت
«‌ مأموران تشخیص و نمایندگان وزارت امور اقتصادی و دارایی» به عبارت «‌مأموران
مالیاتی و‌نمایندگان سازمان امور مالیاتی کشور» اصلاح می‌گردد.

‌ماده 126 – در بند (پ) ماده (265) بعد از عبارت «‌وزیر امور اقتصادی و دارایی»
عبارت «‌یا رئیس کل سازمان امور مالیاتی کشور» اضافه می‌شود.

‌ماده 127 – در تبصره (2) ذیل ماده (266) عبارت «‌حداقل یکی از آنان سمت معاون وی
را خواهد داشت» به عبارت «‌یکی از آنان رئیس کل‌سازمان امور مالیاتی کشور خواهد
بود» تغییر می‌یابد.

‌ماده 128 – در ماده (267) عبارت «‌یکی از معاونین وزارت امور اقتصادی و دارایی به
انتخاب وزیر امور اقتصادی و دارایی» حذف و عبارت«‌رئیس کل سازمان امور مالیاتی
کشور» جایگزین می‌شود.

‌ماده 129 – در ماده (268) عبارت «‌یکی از مأموران تشخیص» به عبارت «‌نماینده
اداره امور مالیاتی» اصلاح می‌شود.

‌ماده 130 – در ماده (270) عبارت «‌مأمورین تشخیص و نمایندگان وزارت امور اقتصادی
و دارایی» به عبارت «‌ مأموران مالیاتی و نمایندگان سازمان‌امور مالیاتی کشور» و
عبارت «‌مأموران تشخیص» به عبارت «‌مأموران مالیاتی» اصلاح می‌گردد.

‌ماده 131 – در ماده (271) عبارت «‌حوزه مالیاتی» به عبارت «‌اداره امور مالیاتی»
و عبارت «‌مأموران تشخیص» به عبارت «‌مأموران مالیاتی» اصلاح‌می‌شود.

‌ماده 132 – متن زیر به عنوان ماده (272) به قانون اضافه می‌شود:
‌ماده 272 – سازمان حسابرسی جمهوری اسلامی ایران و حسابداران رسمی و مؤسسات
حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی که عهده‌دار انجام‌دادن وظایف حسابرسی و بازرسی
قانونی یا حسابرسی اشخاص هستند در صورت درخواست اشخاص مذکور مکلفند گزارش حسابرسی
مالیاتی طبق‌نمونه‌ای که از طرف سازمان امور مالیاتی تهیه می‌شود، تنظیم کنند و
جهت تسلیم به اداره امور مالیاتی مربوط در اختیار مؤدی قرار دهند. گزارش‌اخیرالذکر
باید شامل موارد زیر باشد:
‌الف – اظهارنظر نسبت به کفایت اسناد و مدارک حسابداری برای امر حسابرسی طبق مفاد
این قانون و مقررات مربوط با رعایت اصول و ضوابط و‌استانداردهای حسابداری.
ب – تعیین درآمد مشمول مالیات براساس مفاد این قانون و مقررات مربوط.
ج – اظهارنظر نسبت به مالیات‌های تکلیفی که مؤدی به موجب قانون مکلف به کسر و
پرداخت آن به سازمان امور مالیاتی بوده است.
‌د – سایر مواردی که در نمونه گزارش حسابرسی مالیاتی مورد نظر سازمان امور مالیاتی
کشور تعیین خواهد شد.
‌تبصره 1 – اداره امور مالیاتی گزارش حسابرسی مالیاتی را بدون رسیدگی قبول و مطابق
مقررات برگ تشخیص مالیات صادر می‌کند، قبول گزارش‌حسابرسی مالیاتی موکول به آن است
که مؤدی گزارش حسابرسی مالی نسبت به صورت‌های مالی که طبق استانداردهای حسابرسی
توسط همان‌حسابدار رسمی یا مؤسسه حسابرسی تنظیم شده باشد را ضمیمه گزارش حسابرسی
مالیاتی همراه با اظهارنامه مالیاتی یا حداکثر ظرف سه ماه از تاریخ‌انقضای مهلت
تسلیم اظهارنامه، تسلیم اداره امور مالیاتی مربوط نموده باشد.
‌تبصره 2 – سازمان امور مالیاتی کشور می‌تواند حسابرسی صورت‌های مالی و تنظیم
گزارش مالیاتی اشخاص حقیقی و حقوقی را به حسابداران رسمی‌یا مؤسسات حسابرسی واگذار
نماید. در این‌صورت، پرداخت حق‌الزحمه، طبق مقررات مربوط به‌عهده سازمان امور
مالیاتی کشور می‌باشد.

‌ماده 133 – متن زیر به عنوان ماده (273) به قانون اضافه می‌شود:
‌ماده 273 – تاریخ اجرای این قانون از اول سال 1381 خواهد بود و کلیه اشخاص حقوقی
که شروع سال مالی آنها از اول فروردین ماه 1380 به بعد باشد‌نیز از لحاظ ترتیب
رسیدگی و نرخ مالیاتی مشمول این قانون خواهند شد. از تاریخ اجرای این قانون کلیه
قوانین و مقررات مغایر به استثنای احکام‌مالیاتی مقرر در قانون برنامه سوم توسعه
اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در دوران برنامه مزبور و نیز ماده
(13) قانون چگونگی‌اداره مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران مصوب
1372.6.7 و استفساریه مصوب 1374.1.21 قانون اخیرالذکر لغو می‌گردد. این‌حکم شامل
قوانین و مقررات مغایری که شمول قوانین و مقررات عمومی به آنها مستلزم ذکر نام یا
تصریح نام است نیز می‌باشد.

‌قانون فوق مشتمل بر یکصد و سی و سه ماده در جلسه علنی روز شنبه مورخ بیست و هفتم
بهمن ماه یکهزار و سیصد و هشتاد مجلس شورای اسلامی‌تصویب و در تاریخ 1380.11.27 به
تایید شورای نگهبان رسیده است.

‌مهدی کروبی
‌رئیس مجلس شورای اسلامی